εφές πιλσεν-ΑΡΗΣ 48-50 (1992-93) ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ,ΤΕΛΙΚΟΣ

ΕΦΕΣ ΠΙΛΣΕΝ-ΑΡΗΣ 48-50 Pallacanestro Torino 16/03/93
ΑΡΗΣ (Σβι Σερφ): Γιαννάκης 2, Βουρτζούμης 2, Άντερσον 15, Μισούνοφ 10, Τάρπλεϊ 19, Αγγελίδης 2, Ιωάννου, Γάσπαρης

Η αυγή της νέας δεκαετίας σήμανε και την πτώση της «αυτοκρατορίας» του Άρη, έπειτα από επτά συνεχόμενα Πρωταθλήματα (1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991), αλλά και έξι Κύπελλα Ελλάδας (1985, 1987, 1988, 1989, 1990, 1992). Μάλιστα, η σεζόν 1991-92 ήταν πολύ δύσκολη, αφού υπήρξαν διοικητικές αναταράξεις (τρεις διαφορετικοί πρόεδροι), προπονητικές αλλαγές (τέσσερις διαφορετικοί στο «τιμόνι», με τον Ιωαννίδη να έχει ήδη αποχωρήσει), αγωνιστικά προβλήματα (αποχές παικτών, λόγω οικονομικών προβλημάτων). Μοναδική χαρμόσυνη στιγμή ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, κερδίζοντας στον τελικό την Α.Ε.Κ. με 74-62. Εκείνη όμως η αναμέτρηση αποτέλεσε το «κύκνειο άσμα» του Νίκου Γκάλη με την κίτρινη φανέλα, έπειτα από 13 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας, τα οποία ήταν γεμάτα από ομαδικές και ατομικές διακρίσεις.

Εντούτοις, η πρώτη σεζόν χωρίς τον χαρισματικό σκόρερ, έμελλε να συνοδευτεί από τον πολυπόθητο ευρωπαϊκό τίτλο. Με πρωταγωνιστή τον Ρόι Τάρπλεϊ, τον κατά πολλούς κορυφαίο ξένο παίκτη που είχε αγωνιστεί μέχρι τότε στην Ελλάδα, οι «κίτρινοι» έφτασαν στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων έχοντας 9 νίκες - 1 ήττα και σφράγισαν το εισιτήριο για τον τελικό κερδίζοντας δύο φορές την Σαραγόσα (84-86 στην Ισπανία, 82-66 στη Θεσσαλονίκη).

Το ραντεβού με την ιστορία είχε δοθεί για τις 16 Μαρτίου 1993 στο Τορίνο, κόντρα στην τουρκική Έφες Πίλσεν. Με περισσότερους από 5.000 οπαδούς στο πλευρό του, οι παίκτες του Σβι Σερφ επικράτησαν σ' έναν σκληρό αγώνα, που χαρακτηρίστηκε από το χαμηλότερο σκορ όλων των εποχών σε τελικό ευρωπαϊκού κυπέλλου (50-48). Το τρόπαιο σήκωσε μέσα σε αποθέωση ο Γιαννάκης, που είχε ως συμπαραστάτες τους Τάρπλεϊ, Άντερσον, Γάσπαρη, Μισούνοφ, Ιωάννου, Αγγελίδη, Βουρτζούμη, Μωραΐτη και Παραλίκα.