“Κοντυλιές Ανατολικής Κρήτης” | Δημήτρης Σγουρός, Μιχάλης Κονταξάκης

Δημήτρης Σγουρός: τραγούδι
Μιχάλης Κονταξάκης: μαντολίνο
Μανώλης Πάγκαλος: λαγούτο
Γιάννης Λουκάκης: τουμπελέκι

Απόσπασμα από την εκπομπή ''δια... Κρητικά'' (παραγωγή ΚΡΗΤΗ TV, 2015): http://goo.gl/XGaxNs

Τα νεφαλάκια τ' ουρανού ρώτηξε να σου πούνε
πώς τρέχουν τα ματάκια μου όντε σου θυμηθούνε.

Το δάκρυ είναι δυο λογιώ, ένα των πονεμένων
και τ' άλλο τση συνάντησης των πολυαγαπημένων.

Γνωρίζω το τ' αηδόνι μου σ' ό,τι μπαξέ κι α' μπαίνει
γιατί 'χω κόκκινη κλωστή στον πόδα ντου δεμένη.

Σύρτη βαστάς και σύρνεις με, μαγνήτη και τραβάς με
σαν το σακίζι* με μασείς κι άδικα τυραννάς με.
(*μαστίχα)

Πάρ' το μαχαίρι και μπροστά στο στήθος μου το βάλε
σκίσε με κι από την καρδιά τον έρωντά σου βγάλε.

Ανάθεμάτη τη στιγμή κι ανάθεμα την ώρα
που δίδανε τα μάθια μου των εδικώ σου γνώρα.

Όντε σε πρωτοείδανε τα μάθια τα δικά μου
ήτο το στήθος μου ανοιxτό και μπήκες στην καρδιά μου.

Εχάρισά σου την καρδιά και δεν τη θέλω πίσω
κι άλλη καρδιά θα μου δοθεί κι εμένα για να ζήσω.

Κάθε καρδιά χαρίζεται στον κόσμο σε μιαν άλλη
αδιάφορο ανε γίνεται χαράμι γ-ή χαλάλι.

Μα μένα, η αγάπη μου, ρακή, κρασί δεν πίνει
μα στην ταβέρνα δεν πατεί, τα ρόδα πώς τα χύνει.

Στο παραθύρι το βορ'νό αέρας μπαινοβγαίνει
και στο δεξό σου μάγουλο το ρόδο ανθεί και δένει.

Μα μένα, η αγάπη μου πάει στο Μαλεβίζι
και πίνει μαρουβά κρασί και ροδοκοκκινίζει.

Φύσηξε, αέρι δροσερό και πάρε τη λαλιά μου
κι άμε τη στο παράθυρο που στέκει η κοπελιά μου.

Ε, κοπελιά που κάθεσαι στο παραθύρι απάνω
πρόβαλε λίγο να σε ιδώ γιατί το νου μου χάνω.