Dylatacja czasu

Analizuję rytm zegara świetlnego względem różnych układów odniesienia. Wykazuję, że zegar poruszający się względem jakiegoś inercjalnego układu odniesienia, chodzi wolniej w porównaniu do zegarów w tymże układzie. Zjawisko to nazywamy dylatacją czasu.
Dodatkowe komentarze.
a) W okolicach 6:05 mówię o założeniu, że wysokość zegara jest taka sama dla S i S-prim. Okazuje się, że zgodnie ze szczególną teorią względności, długości ciał ulegają zmianie. Zmienia się składowa długości wzdłuż wektora prędkości v. Dlatego dla zegara ustawionego pionowo (tak jak w wykładzie) nie zmienia się odległość pomiędzy lustrami i wynosi h w obu rozpatrywanych układach. Zrozumiemy to w przyszłości.
b) W wykładzie porównujemy jeden zegar w S-prim z różnymi zegarami w S i widzimy, że zegar w S-prim chodzi wolniej. Możemy odwrócić sytuację i porównywać jeden zegar z S z różnymi zegarami w S-prim. Wtedy przekonamy się, że to zegar z S chodzi wolniej. Tak ma być. Prawa fizyki są takie same w każdym inercjalnym układzie odniesienia.