سفارت ایران در امریکا - سال ۱۳۵۳

در این مستند کوتاه، برای اولین بار تصاویری از درون سفارت سابق ایران در ایالات متحده را مشاهده می کنید.

ساختمانی با ارزش تاریخی که در خیابان ماساچوست واشینگتن دی سی واقع شده است و از سال ۱۳۳۸ یعنی زمان احداثش تا انقلاب ۵۷ مرکز نمایندگی ایران در امریکا بود.

بر خلاف عوامل جمهوری اسلامی که سفارت امریکا در تهران را غارت کردند و کارمنداش را گروگان گرفتند، دولت امریکا از ساختمان سفارت ایران و هر آنچه در آن است بعنوان امانت مردم ایران در ایالات متحده نگهداری می کند تا روزی آن را به صاحب اصلی اش برگرداند.

همانطور که در فیلم مشاهده می کنید، وروودی ساختمان با ستون های زاویه دار و کاشی کاریاش، دروازه ای به نمایشگاهی از تمدن و هنر ایرانی بود و، گنبد بزرگ فیروزه ای آن، جلوه ای متمایز از دیگر بناها می بخشید.

سفارت سابق ایران در واشنگتن باشکوه ترین روزهایش را در دهه ی پنجاه شمسی به خود دید. زمانیکه اردشیر زاهدی برای دومین بار سفیر ایران در امریکا شد، تصمیم گرفت که سفارت را به محل مناسبی برای ترویج فرهنگ ایرانی و بالابردن ارزش و نفوذ سیاسی آن تبدیل کند. سفیر پرکار و پر انرژی ایران از هر فرصتی استقاده می کرد تا با برگزاری مراسم و ضیافت های بزرگ، افراد مهم و صاحب نفوذ را به سفارت دعوت کند تا با این شیوه مسیر را برای پیشبرد اهداف سیاسی ایران هموار کند.

به همین منظور مایکل زل، طراح معروف انگلیسی برای دیزاین سفارت استخدام شد. او که قبلا در ایران هم کار کرده بود و با هنر ایرانی آشنایی داشت، فضای داخلی سفارت را با تلفیقی از عناصر سنتی ایرانی و مبلمان اروپایی و بداهتاً با فرشای دستباف ابریشمی، طراحی و بازآفرینی کرد.

تالار اصلی سفارت که اتاق ایرانی نام داشت، زیر گنبد فیروزه ای ساختمان قرار گرفته بود و سقفش به زیبایی آینه کاری شده بود.

اردشیر زاهدی که خود در خانه ی کناری سفارت ساکن بود، روابط خوبی با امرکایی ها داشت و در مدت تصدی اش بر سفارت ایران چندین بار میزبان افراد سرشناسی مثل هنری کیسینجر، نلسون راکفلر، الیزابت تیلور، مارلن دیتریش، لیزا مینه لی و اندی ورهال شد.

رابطه ی سفیر زاهدی با الیزابت تیلور به حدی صمیمی بود که این هنرپیشه ی امریکایی در همان سال ها به ایران آمد تا بتواند از نزدیک، زیبایی کشوری را که تا آن زمان فقط سفارتش رو دیده بود تماشا کند.