Սարկավագ հրետանավորը

Արցախյան հերոսամարտի տարիներին հայ հոգևորականներից շատերը մարտի դաշտում էին՝ զինվորի կողքին, երբեմն էլ՝ զենքը ձեռքին: Նրանցից էր Ռաֆայել սարկավագ Խաչատրյանը: Կիսատ թողնելով ուսումը Գևորգյան հոգևոր ճեմարանում՝ նա վերառնում է հայրենի Մարտակերտ, կանգնում սահմանին: Հրամանատարների խոսքով՝ Ռաֆիկն այդ տարիների եզակի ականանետահարներից էր, ում կրակոցն ամենադիպուկն էր, հայացքը` ամենասուրը:
Ռաֆայել սարկավագ Խաչատրյանը զոհվել է Ծամծոր գյուղի պաշտպանական մարտերից մեկում:
Պատմում են մարտական ընկերները, հարազատներն ու հոգևոր եղբայրները:
Մասնակցում են՝
Պարգև արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյան՝ Արցախի թեմի առաջնորդ,
Յուրա Խաչատրյան՝ Ռաֆիկ սարկավագ Խաչատրյանի եղբայրը,
Արկադի Կարապետյան՝ Ինքնապաշտպանության բանակի առաջին հրամանատար,
Վալերի Բալայան՝ հետախուզության պետ,
Գառնիկ Իսրայելյան՝ Հինգերորդ գումարտակի հրետանու պետ,
Ներսես Օհանջանյան՝ ընդհատակ. շարժման ղեկավար,
Բարսեղ քահանա Անդրյան՝ Մարտակերտի հոգևոր հովիվ

Deacon Artillerist
In the times of Artsakh heroic war, many of Armenian priests were fighting shoulder to shoulder with soldiers in the battlefield, and ofter with a weapon in hand. Deacon RafayelKhachatryan was one of them. Dropping his studies in Gevorgian Theological Seminary halfway, he returned his native land -- Martakert and positioned on the border. According to one of the commanders, Rafik was one of those distinguished mortar gunners whose shoot was the most exact and his gaze -- the sharpest.
Deacon RafayelKhachatryan was killed in one of the defence fights for the village Tsamtsor.
Recalled by his friends in arms, relatives and spiritual brethren.
Participants:
Archbishop Pargev Martirosyan, the Primate of the Diocese of Artsakh
YuraKhachatryan, brother of Deacon Rafik Khachatryan
Arkadi Karapetyan, first Commander of Self-Defense Forces
ValeriBalayan, Head of Intelligence
GarnikIsraelyan, Head of Fifth Battalion Artillery
NersesOhanjanyan, Leader of Secret Movement
Father BarseghAndryan, Spiritual Pastor of Martakert