Ayrılık Şiiri, 4. Sınıf Mezuniyet Gecesi, Öğrenciler Öğretmene Veda Ediyor

4-A Sınıfı Mezuniyet Gecemizde Öğrencilerimiz Ayrılık Şiirini Okudular.
AYRILIK ŞİİRİ
1. Zeynep
Birazdan son kez çalacakmış okulumuzun zili,
Karnelerimizi verecekmişsin öğretmenim.
Saçlarımızı okşayacakmışsın sevgiyle,
Gözlerimizden öpecekmişsin…
Ve ardından girecekmişiz upuzun bir tatile.
Bütün bunlar doğru mu öğretmenim?

2. Ertuğrul
Biz almasak olmaz mı karnelerimizi?
Biz tatile de çıkmasak,
3. Eren
Bahçemizde koşuştursak her zamanki gibi…
Sonra şuracıkta sıralansak,
Ya da en sevdiğimiz şeyi yapsak sınıfımızda,
Yine parmak kaldırmadan konuşmak
Güzel sözlerini dinlesek mesela…
Biz hep okulumuzda kalsak
Olmaz mı öğretmenim?

4. Yusuf
Sınıfımız bizsiz ne işe yarar?
Sıralarımıza oturmazsak,
Kitaplarımızı koymazsak ve defterlerimizi masamıza;
Seni bekleyemezsek heyecanla,
Ne işe yarar ki sınıfımız öğretmenim!
Hem Atatürk de bizi göremezse karşısında
Üzülmez mi, bulutlanmaz mı o mavi gözleri;
“Nerde benim çocuklarım!” demez mi öğretmenim?

5. İrem
Biliyoruz, diyeceksin ki “Yoruldunuz çocuklar.
Gülün, koşun, eğlenin!
Dinlenmeye de ihtiyacınız var.”

6. Efe
Bizi düşündüğünden böyle söylersin,
Bizim için hep iyi şeyler dilersin;
Ama biz yorulmadık ki öğretmenim!

7. Hamit
Her sabah yeniden doğuyoruz güneş misali,
Yeni filizlenen tohum gibi, çiçek gibi…
Okulumuza geliyoruz evimize gelir gibi.
Durup dururken nerden çıktı bu ayrılık şimdi?