Tünel - Ali Kutluözen ile Acayip Nihilist Şiirler Kuşağı

TÜNEL

Bir tüneldir hayat, içinde ilerliyorum,
Sonsuz sanki namussuz, sonu var biliyorum.
Nereye çıktığı meçhul, insan uydurur;
Ben bu tünelin sonunda ışık falan göremiyorum...

Duramıyorum, arkamdan gelenler var, duramıyorum!
Dönüp baktığımda gölgemi bile tanıyamıyorum!
Nasıl ortasında olabilirsin sonsuzluğun?
Ben bu tünelin başını hatırlamıyorum...

Uzakta sevdiklerim, yanımda kediciklerim,
Bir hayat arkadaşım, bir kaç dostum, bir de tellim.
Sanırsın hepimiz aynı tünelde ilerleriz,
Ben bu tünelin kaç tane sonu var sayamıyorum...

Ali Bey der; sağına soluna bak, önüne arkana degil!
Tadını çıkar aklının; suyunu, hoşafını değil!
Zamandan kar et, paradan değil!
Hiç bir şeye sahip değilsin vakitten başka.
Ben bu tünelin ta amına koyayım...

Ali Kutluözen, LIRR, Vagon 3, Jamaica Durağı Yakınları, 6 Şubat 2020

#nihilizm #Şiir #türkçe #türk #TÜNEL