Psalm 77 – Pamiętanie o cudownych dziełach Boga

Psalm 77 przypisuje się Asafowi, jednemu z Lewitów odpowiedzialnych za oddawanie czci w świątyni za panowania Dawida. Psalm ten jest wyrazem osobistego lamentu, ale odzwierciedla także zbiorowe doświadczenie narodu izraelskiego w czasach kryzysu. Możliwe, że został skomponowany w czasie wielkich cierpień, na przykład podczas wygnania babilońskiego, kiedy Izraelici stanęli w obliczu utraty ziemi, świątyni i komunii z Bogiem w świątyni. W tym kontekście autor wyraża swoje wątpliwości i niepokoje, ale jednocześnie szuka pocieszenia we wspomnieniu potężnych działań Boga na rzecz swego ludu w przeszłości.

Psalm 77 dzieli się na dwie części: w pierwszej Asaf wyraża swój ból i zadawanie pytań, szukając Boga w modlitwie i lamentowaniu (w. 1-9). W drugiej części zaczyna wspominać cuda Boga, odnajdując nadzieję w rozmyślaniu o czynach Pana (w. 10-20). Psalm ten uczy nas, że w chwilach kłopotów i niepewności powinniśmy przypominać sobie o potężnych dziełach Boga i ufać Jego wierności. Jest to przypomnienie, że Bóg, który czynił cuda w przeszłości, nadal jest naszą obecną ucieczką i siłą.

Podobał Ci się film?

Zostaw łapkę w górę 👍
Podziel się z przyjaciółmi i rodziną
Skomentuj poniżej swoje refleksje na temat Psalmu 77
Dziękujemy za oglądanie i bycie częścią tej wspólnoty wiary. Niech Bóg obficie Cię błogosławi!