Τάσος Γεωργίου - Ο κόμης Δράκουλας B' 31/8/2018

Ποιός είπε ότι ακόμα και στις σκοτεινές μέρες μας ο Καραγκιόζης δεν μπορεί να μας κάνει να ξεκαρδιστούμε στο γέλιο; Η απλοϊκή υπόθεση του κόμη Δράκουλα γίνεται αφορμή για να ξεδιπλωθεί το γνήσια λαϊκό, πηγαίο και αστείρευτο ταλέντο του Τάσου Γεωργίου. Δεν είναι τυχαίο που συζητώντας στις αρχές του καλοκαιριού για το ποιά έργα θα ανεβούν στο Λουτράκι, εκείνος πρωτόκρινε αυτό ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα θεωρούμενα ως "σημαντικότερα".
Τί συνεβαλε σε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα; Οι άρτια σχεδιασμένες και φιλοτεχνημένες φιγούρες που προκαλούν το γέλιο άμα τη εμφανίσει τους, όπως ο κόμης Δράκουλας και μητέρα του. Το γεγονός πως ο Τάσος προσπάθησε να συμπεριλάβει μέσα στο έργο όλο το κωμικά δαιμόνιο πνεύμα του Μίμη Μάνου, όπως το γνωρίζουμε από τις παραστάσεις και τις αφηγήσεις του. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η μουσικοχορευτική σκηνή με το τραγούδι "Η ευχή της μάνας", με αφορμή το οποίο ο Μάνος έχτισε ολόκληρο νέο έργο. Στο άρτιο όλον συμβάλλουν και τα αριστοφανικά "σκατολογικά" αστεία στη σκηνή με το φέρετρο, στην οποία ακούγεται να γελά κι ο ίδιος ο κύριος Μάνος.
Ο Γεωργίου κατάφερε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού της παράστασης ως το 60ο λεπτό. Οι μικροί θεατές άλλοτε έμπαιναν στο θριλερίστικο κλίμα της παράστασης με την εξαιρετική μουσική επένδυση του καραγκιοζοπαίχτη, συμμετέχοντας με κραυγές αγωνίας, κι άλλοτε γέλαγαν μέχρι δακρύων. Το ίδιο ζήσαμε όσοι ήμασταν μέσα στη σκηνή, δηλαδή ο γράφων με το Νικόλα Τζιβελέκη και τον Ηλία Καρελλά που αδυνατούσαμε να κρατήσουμε τα γέλια μας. Κι ο Τάσος εκεί ακλόνητος να μεγαλουργεί, παρά τα απρόοπτα όπως το σπάσιμο μιας σανίδας του παταριού ενώ μιλά ο Κοπρίτης δίπλα στην κάσα. Μύρισε άρωμα εποχής '70 όταν ο Μίμης Μάνος έσπαγε ταμεία στο Περιστέρι με το κινηματογραφικής εμπνεύσεως νεωτερίζον ρεπερτόριο και την ευρηματικότητά του. Το εγχείρημα της αναβίωσης του κόμη Δράκουλα κρίνεται ως απόλυτα επιτυχημένο. "Έγινε", παιδιά...