Köyde genç olmak: "Biz gençler hayallerimiz olmadan yaşayamayız"

Köyde genç olmak, aslında biraz da arafta kalmak demek. Hele büyük bir kentin ufkunu görmüş olanlar için köy hayatı ile yetinmek zor. Üniversite eğitiminin ardından köyüne dönen ve atamasını bekleyen Ayşenur'un hisleri de aynen böyle.

"Doğduğu yerde değil, doyduğu yerde" bir hayat kurmak zorunda kalan gençlerin terk ettiği, çoğu yaşlı, bir avuç insanın yaşadığı Kuzey Ege'deki Kulfal köyünde geride kalan birkaç genç de Gündoğdu ailesinden.

Dört kardeşten biri olan Ayşenur, doğup büyüdüğü topraklara bağlı kalmış ama bir yandan da büyük kentlerin o özgürlük duygusuna ve çeşitliliğine hep özlem duymuş.

Kendini bildi bileli aile işlerinde çalışan Ayşenur, tutkusu gastronomiyi okumak isterken, hayallerini ertelemiş olmanın pişmanlığı içinde. Bir önceki kuşağın yokluktan geldiğini ve ailede herkesin çalışmasının bir köy gerçeği olduğunu teslim etse de dışarıdaki dünyayı ve gençliğini özgürce yaşayabilmek konusunda da ısrarcı.

Ayşenur'un üniversite yolundaki en büyük destekçisi abisi Mehmet ise kız kardeşinin tersine köyünde mutlu. Mehmet'e göre, köydeki genç, her işi yapar, yapmak zorundadır. O da sabahtan akşama inek sağıyor, zeytin silkiyor, kömür yapıyor, traktör kullanıyor, ekiyor biçiyor.

"Baba mesleğinin içine doğduk büyüdük. Seçme şansın fazla yok" derken, köyde kalan gencin sorumluluğunu üstleniyor. Köydeki erkeğin tedirginliği onda da var: Evleneceği kadın köyde yaşamak isteyecek mi?

Ayşenur ve Mehmet, "Gitmek mi zor, kalmak mı zor?" ikileminin muhasebesini yaparken, köyde genç olmanın sancısını, iyisiyle kötüsüyle +90'a anlattılar.

#köydeyaşam #köydehayat #köydegençolmak