Γενιά Του Χάους-Μαύρο, Το Χρώμα Της Στέρησης

Στίχοι:

Πλαστικά λουλούδια πίσω απο γυαλισμένες βιτρίνες
Βαμμένα πρόσωπα για να δείχνουν όμορφα
Αίμα από χαμόγελα καθημερινής υποκρισίας
Σκιές στο μυαλό σου τα αναπάντητα ερωτηματικά

Τρέξιμο και βιασύνη που δεν μπορείς να καταλάβεις
Μια κούρσα ενάντια στον χρόνο χωρίς κανένα νικητή.
Δεν θα μεγαλώσει το λουλούδι
αν με αίμα το ποτίσεις

Δεν θα διακρίνεις καθαρά το πρόσωπό σου
μέσα απο θρυμματισμένο καθρέφτη.
Όταν το μικρό παιδί ζητήσει αγάπη
άστο να πνιγεί στα ικετευτικά του δάκρυα

Όταν ο ετοιμοθάνατος ζητήσει ελπίδα
χάρισέ του ένα περίστροφο.
Ίσως να μην είναι μόνο ο μπάτσος ο εχθρός
ίσως όχι η εξουσία, η ανεργία, τα σχολεία
ίσως όχι ο στρατός

Ίσως ο μεγαλύτερος εχθρός
να είν' η φριχτή ασημαντότητα
που χαρακώνει την ψυχή σου.
Να είν' η φριχτή ασημαντότητα
στην αποξένωση της μεγαλούπολης.

Έτσι κι αλλιώς, όσο και να προσπαθήσεις
ένας νεκρός δεν θα μπορέσει ποτέ
να δείξει χαρούμενος
Θα πονέσεις, μα θα το δεχτείς
λόγω υγιεινής επιβίωσης.