Το βαλς Πάνος Μπούσαλης Στην υγειά μας 17 12 16

Το βαλς - 1997
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Ο παγωμένος Δούναβης της καρδιάς μου
σταμάτησε ξαφνικά να κυλά
Τα νερά του δεν πήγαιναν πουθενά
κι ό,τι αγάπησα και μ’ αγάπησε νόμισα
πως χάθηκε στα σκοτεινά και παντοτινά

Ώσπου ξανάρθες και μου `δωσες το χέρι,
έλα προστάζεις, η αγάπη είναι φωτιά

Τη ζωή μου θύμισες και να `ταν μόνο ετούτο,
μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου σαν γέλιο ενός μωρού

Κι έτσι αγαπημένη μου θα μείνω ζωντανός
ως το τέλος Δεκέμβρη του `99, μεσάνυχτα ακριβώς,
να κρατήσω τον όρκο που έχω δεθεί,
το βαλς που σου υποσχέθηκα και να υπάρχει μόνο αυτή,
αυτή η στιγμή, η ιερή στιγμή

Που νιώθω σαν φλόγα, καθώς σε στροβιλίζω,
ρόδο που καίει, φωτίζει όλη τη γη

Τη ζωή μου θύμισες και να `ταν μόνο ετούτο,
μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού
και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα
σαν κραυγή του θάνατου σαν γέλιο ενός μωρού