Sołectwo Górki 2018

Film pokazujący Górki z innej perspektywy niż jest nam dane oglądać codziennie.
Wieś Górki oddalona jest o 6 km w kierunku południowym od Brzozowa. Źródła historyczne podają, że powstała około 1370 r. jako Sczyrkowa Wola obecnie Wola Górecka. Pierwszymi mieszkańcami byli strażnicy stawów rybnych, a ich osada znajdowała się na terenie zwanym obecnie „Sietniki”.
Rozbudowa wsi postępowała od strony wschodniej do zachodniej, czyli od tzw. Góry do Dołu. W latach osiemdziesiątych XIV w wieś była w posiadaniu Benka z Żabokruk. Do niego należały również pobliskie Humniska, gdzie w 1409 wybudował kościół. Do powstałej parafii należeli również mieszkańcy Górek. W zapiskach historycznych istnieje wzmianka o tym że w XIV w istniał w Górkach kościół, który najprawdopodobniej został spalony przez Tatarów, pustoszących doszczętnie całą okolicę.
Ludność miejscowości utrzymywała się wyłącznie z pracy na roli, co było zajęciem trudnym, gdyż konfiguracja wsi to liczne wzniesienia i pagórki. Poprzez wieki wieś rozwijała się i zmieniała właścicieli. Miejscowość dotykały epidemie tyfusu i cholery. Wyrazem tego jest barokowa kaplica św. Bartłomieja z XVIII wieku. Święty miał chronić mieszkańców od nieszczęść, żywiołów i chorób. Wewnątrz znajduje się późnobarokowa, drewniana, polichromowana figura. Święty drastycznie demonstruje swój atrybut męki – zdartą z ciała skórę, którą rzeźbiarz przewiesił na ręku przedstawionej postaci. Jak niesie ludowe podanie, figura ta chroniła wieś przed gradami. Została ufundowana przez właściciela i mieszkańców wioski.
Na terenie przysiółka Kijowiec który jest najwyższym punktem miejscowości (360 m n.p.m.), jest cmentarz choleryczny oraz kaplica, w której znajdowały się dwie XIV-wieczne figury: Matki Bożej i św. Jana spod Krzyża, ocalone ze spalonego kościoła, ale skradzione w latach 70-siątych. Kolejny cmentarz choleryczny znajduje się na obszarze tzw. Cholerycznego Lasu, tuż przy granicy z Jaćmierzem.
Pierwsza wojna światowa nie oszczędziła miejscowości. Podczas walk wiele budynków zostało spalonych, a na polach po bitwie nazbierano około 3 tysięcy karabinów. Przy wjeździe do Górek znajduje się cmentarz z I wojny światowej, na którym mieszkańcy pochowali bezimiennych żołnierzy różnych narodowości. Miejscowość poniosła również duże straty w okresie II wojny światowej. Niemieccy okupanci masowo wykorzystywali mieszkańców do budowy umocnień, tj. okopów i stanowisk ogniowych. Kilka z nich zachowało się do dni dzisiejszych w pobliskich lasach. Miała również miejsce masakra radzieckich żołnierzy, którzy usiłowali zdobyć na nieosłoniętym polu stanowisko ogniowe