Rubaiyat of Omar Khayyam E6 - تفسیر رباعیات خیام - قسمت ششم

درود
رسیدیم به قسمت ششم از تفسیر رباعیات خیام نیشابوری
در این قسمت می پردازیم به نظریه ی ابطال پذیری و دلیلی که باعث ایجاد درد در دل خیام شده
لطفا با آرامش و بدون تعصب به مفاهیمی که میبینید فکر کنید و در انتها نظرتون رو در کامنت‌ها بنویسید
مطالب بیان شده در این پست نظر شخصی بنده نیست، بلکه دیدگاه فیلسوفان علم درباره ی یقینیات و بیانات مستقیم حکیم عمر خیام است
کامنت‌های این پست رو شخصا پاسخ میدم و امیدوارم ازش لذت ببرید
-------------
Contributions - همیاری
idpay : https://idpay.ir/persianpoetry
Paypal : https://www.paypal.me/PersianPoetry
--------------
Social platforms:
Instagram :   / persianpoetry101  
telegram : https://telegram.me/persianpoetry101​
Facebook :   / persianpoetry101  
Twitter :   / poetry_persian  
-------------
لینک قسمت های قبلی رو هم براتون قرار میدم

Episode 1 - قسمت اول
   • Rubaiyat of Omar Khayyam E1 - تفسیر ر...  

Episode 2 - قسمت دوم
   • Rubaiyat of Omar Khayyam E2 - تفسیر ر...  

Episode 3 - قسمت سوم
   • Rubaiyat of Omar Khayyam E3 - تفسیر ر...  

Episode 4 - قسمت چهارم
   • Rubaiyat of Omar Khayyam E4 - تفسیر ر...  

Episode 5 - قسمت پنجم
   • Rubaiyat of Omar Khayyam E5 - تفسیر ر...  
-------------
0:00​ - Intro / شروع
0:26 - Introduction / مقدمه
12:51 - Theory of refutability / نظریه ابطال پذیری
47:59 - Omar Khayyam rubaiyat number 20 / رباعی بیستم خیام با یار چو آرمیده باشی همه عمر
51:13​ - Omar Khayyam rubaiyat number 21 / رباعی بیست و یکم خیام اکنون که ز خوشدلی به‌جز نام نماند
56:38 - Omar Khayyam rubaiyat number 22 / رباعی بیست و دوم خیام ای‌کاش که جای آرمیدن بودی
59:18 - Omar Khayyam rubaiyat number 23 / رباعی بیست و سوم خیام چون حاصلِ آدمی درین جایِ دودَر
01:04:50 - Omar Khayyam rubaiyat number 24 / رباعی بیست و چهارم خیام آن‌کس که زمین و چرخِ اَفلاک نهاد
01:08:07 - Omar Khayyam rubaiyat number 25 / رباعی بیست و پنجم خیام گر بر فَلَکَم دست بُدی چون یزدان
01:10:38 - Next video / ویدیو بعدی
-------------
20
با یار چو آرمیده باشی همه عمر
لذاتِ جهان چشیده باشی همه عمر

هم آخِرِ کار رحلتت خواهد بود،
خوابی باشد که دیده‌باشی همه عمر
-------------
21
اکنون که ز خوشدلی به‌جز نام نماند
یک همدم پخته جز میِ خام نماند

دستِ طَرَب از ساغرِ می بازمگیر
امروز که در دست به‌جز جام نماند
--------------
22
ای‌کاش که جای آرمیدن بودی
یا این رَهِ دور را رسیدن بودی

کاش از پیِ صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی
--------------
23
چون حاصلِ آدمی درین جایِ دودَر
جز دردِ دل و دادنِ جان نیست دگر

خرّم دلِ آن‌که یک نفس زنده نبود
و آسوده کسی‌ که خود نزاد از مادر
--------------
24
آن‌کس که زمین و چرخِ اَفلاک نهاد
بس داغ که او بر دلِ غمناک نهاد

بسیار لبِ چو لعل و زُلفینِ چو مشک
در طَبلِ زمین و حُقّه خاک نهاد
--------------
25
گر بر فَلَکَم دست بُدی چون یزدان
برداشتمی من این فلک را ز میان

از نو فلک دگر چُنان ساختمی
کازاده به کامِ دل رسیدی آسان
--------------