Wołyń 1943 Świadek Historii- Niesamowita Opowieść Marii GRANSORT ODC.1

Wołyń 1943 Świadek Historii- Niesamowita Opowieść Marii GRANSORT.
Opowiadanie dotyczy min miejscowości Kopaczówka na Wołyniu.

Kopaczówka powstała w końcu XIX wieku. W skład sołectwa wchodziły futory: Dębowa Góra - około 15 zagród, Kołbanie - około 16 zagród, Krasna Górka - 8 zagród.
W Kopaczówce, letnią rezydencję miał pan minister Juliusz Poniatowski. Tu spędzał wakacje ze swoją rodziną, żoną Zofią i córką Basią.
Pan Poniatowski kupił od pani Zalewskiej ziemię na budowę szkoły i budynków mieszkalnych dla nauczycieli oraz na budowę domu ludowego.
Parcela znajdowała się przy drodze prowadzącej z Kopaczowki do futoru Dębowa Góra.
W roku 1937, 7-klasowa szkoła powszechna została oddana do użytku.
Do tutejszej szkoły uczęszczały także dzieci z okolicznych wsi i chutorów: Dębowa Góra, Kołbanie, Prurwa (starsze dzieci, w Prurwie była 3-klasowa szkoła), Krasna Górka, Wydymer, Mak, Zademle. W szkole podawano dzieciom bezpłatnie II śniadanie, składające się z kawy z mlekiem i kromki chleba. Chleb piekła codziennie kucharka, z pochodzenia Niemka. Bogatsi gospodarze dostarczali bezpłatnie do szkoły mleko i zboże


Maria Gransort
z domu Poleszak urodziła się w Kopaczówce na Wołyniu 25 września 1924r. Jej mama opowiadała potem, że dzień był piękny i słoneczny, a Maria urodziła się w czepku, z którego ją wydobyto po narodzinach. Była drugim dzieckiem Katarzyny i Karola Poleszaków. Dzieciństwo miała bardzo szczęśliwe. Rodzice byli pracowici, więc powodziło im się dobrze. Maria chodziła do szkoły, którą opiekował się Juliusz Poniatowski minister rolnictwa i reform rolnych II RP, wicemarszałek Sejmu, mający na Wołyniu swoją posiadłość, którą wcześniej rozparcelował za pół ceny chętnym osadnikom. Między innymi ziemię kupił od niego dziadek Marii, Franciszek Pawelec.
W młodość wprowadził ją wybuch II wojny światowej, a potem na Wołyniu pojawiły się bandy nacjonalistów ukraińskich. W lipcu 1943 roku, ratując zycie przed napadem, rodzina zdecydowała się na wyjazd do Niemiec na tzw. roboty. Wkrótce znaleźli się w fabryce papieru w Heidenau niedaleko Drezna, gdzie pracowali przy obróbce drewna. Karol Poleszak został zabrany przez Niemców do Milicza do kopania okopów, dzieci zostały z matką. Polacy dostali oznaki z litera O, czyli Ost ( co oznaczało Rosjanina). Katarzyna Poleszak, matka Marii, kobieta niezłomna i odważna, nie chciała nosić tej litery, oskarżono ją o bunt i zabrano do więzienia, gdzie spędziła pół roku. Wrociła do dzieci na krótko, ale chora i słaba. Zmarła 7 stycznia 1945r. Miała tylko 44 lata.
Wkróce zakończyła się wojna i Maria z ojcem Karolem, siostrą Leokadią i bratem Henrykiem na pieszo przeszła 280 km dzielących Heidenau od Załęcza. Tu znaleźli swój dom. Karol nie chciał iść dalej, bo na budynku było gniazdo bocianie i blisko było do stacji kolejowej, z której miał nadzieję wrócić pociągiem na Wołyń.
W roku 1948 Maria wyszła za mąż i zamieszkała w Ługach. Mieszkała tu 50 lat, resztę życia spędziła w Wąsoszu u syna Ryszarda i synowej Barbary.
Przeżyła prawie sto lat. Życie poświęciła pracy, rodzinie i modlitwie.
Można teraz potwierdzić, że była w czepku urodzona.
Bóg jej dał długie życie, przeżyła okupację, tragedię Wołynia, przymusowe roboty w Niemczech, miała dobrych, kochających rodziców, dobrego męża, wychowała sześcioro zdrowych, pracowitych dzieci, doczekała się czternaściorga wnuków, dwadzieściorga prawnuków, dwóch praprawnuków.
Wiodła w miarę spokojne życie, pracując cięzko na roli. Do konca życia zachowała pełną sprawność intelektualną.
Była tytanem pracy, była odważna, nie bała się nikogo i niczego. Na przykład jako mała dziewczynka odebrała wilkowi baranka, wspinała się na czubki drzew, wiele razy wyszła cało ze śmiertelnie niebezpiecznych sytuacji, w młodości lubiła tańczyć, pięknie śpiewała, jej ulubionym kolorem był fioletowy.

Swoim potomkom przekazała w genach najlepsze cechy: pracowitość, wytrzymałość fizyczną, odporność na ból, siłę, odwagę, wojowniczość, hart ducha, upór w dążeniu do celu, odpowiedzialność.

Pozostanie w ich pamięci i sercach na zawsze!

Opracowała: Barbara Gransort
Rozmowe przeprowadziła: Kamila Piotrowska
Montaż: Marcin Piotrowski
Nagrania zrealizowano 22 lipca 2023 roku.

🔥Jeśli podoba Ci się ten film i chcesz, żebym zrobił następne filmy, nie zapomnij o tym, aby polubić, udostępniać i subskrybować.
Wielkie dzięki: xx

🔥✨ Pomóż MI Osiągnąć 30 000 subskrybentów:
www.youtube.com/@MarcinEasyRider?sub_...


🔥Email: [email protected]

#wołyń #świadekhistorii #opowieśćżycia #wołyń1943 #mariagransort