Terug naar klooster Sint Juliana in Rottum. Een unieke reconstructie van een verdwenen klooster.

In de 12e eeuw voelen velen in Europa zich aangetrokken tot
het leven in de eenzaamheid van een klooster ook in het Groningerland.
Tot het eind van de 15e eeuw bouwen 8 kloosterordes er 34 kloosters, waaronder die van de benedictijnen. De benedictijnen bouwden er 5 klooster, waaronder die van Rottum.
Omstreeks 1220 beginnen benedictijner monniken op het hoogste punt van de wierde van Rottum met de bouw van het klooster. Door elektrische weerstandsmetingen is zichtbaar gemaakt dat het klooster in de loop der tijd uitgroeide tot een imposant complex, omgeven door een dubbele gracht. Na de Reductie in 1594 kwamen alle kloosterbezittingen in handen van Stad en Lande.
Daarna trad het verval in. De laatste delen van het klooster werden in 1885 gesloopt. Op de plaats van de gesloopte kloosterkerk staat nu de huidige in 1889 gebouwde kerk.
Nog altijd is de in de 16e eeuw gerealiseerde infrastructuur moeiteloos in het landschap en in de dorpsstructuur van Rottum te herkennen.