Թաքնված մեղքեր/ TAQNVAC MEXQER /Գոռ Մեխակյան 11.02.17

Word Of Life Moscow HAYER.


Երբ Ադամն ու Եվան մեղք գործեցին Եդեմյան պարտեզում եւ կերան արգելված պտղից, նրանք Տիրոջ առջեւ ապաշխարհելու փոխարեն, թաքնվեցին Աստծուց եւ փորձեցին արդարացնել իրենց արարքը` մտածելով, որ Աստված այն չի նկատի: Ադամն իր մեղքը բարդեց Եվայի վրա, Եվան` օձի: Այդպես էլ մեր կյանքում է. միշտ գտնվում են մարդիկ, ում վրա մենք փորձում ենք բարդել մեր մեղքերը`թաքցնելով դրանք Աստծուց: Կամ էլ պատմում ենք դրանք Աստծուն առանց տրտմելու ու ապաշխարհելու եւ շարունակում ենք մնալ նույն մեղքերի մեջ: Բայց ինչ ձեւ էլ ունենա ինքնաարդարացումը, այն պիղծ է Աստծո առջեւ: Նրան հաճելի է իրական ապաշխարհությունը:
Ճանապարհը մեկն է. մտերմանալ Տիրոջ հետ, որովհետեւ այդ մտերմությունից ծնվում է փոփոխություն: Անհնար է ճանաչել Հիսուսին ու սիրել մեղքը:
Ես ու դու, ինչքան էլ յուրահատուկ լինենք, պետք է կամաց-կամաց նմանվենք Հիսուսին `ձեռք բերելով նրա բնավորությունը: Ու դա ոչ թե սպանում է մեր յուրահատկությունը, այլ, ընդհակառակը, գեղեցկացնում է այն:
11.02.2017 Гор Мехакян «Скрытые грехи» Быт. 3:8-12
Когда Адам и Ева согрешили в Едемском саду и вкусили запретный плод, они, вместо того, чтобы покаяться перед Богом, скрылись от Него и попытались оправдать свой поступок, думая, что Бог его не заметит. Адам свалил свою вину на Еву, Ева - на змея. Также и в нашей жизни: всегда находятся люди, на которых мы пытаемся свалить наши грехи, скрывая их от Бога. Или же просто их рассказываем Богу без печали и покаяния и продолжаем оставаться в тех же самых грехах. Но какую бы форму не имело самооправдание, это мерзость перед Богом. Ему приятно истинное покаяние.
Путь один: сблизиться с Господом, потому что от этого рождается изменение. Невозможно знать Иисуса и любить грех.
Я и ты, какими бы уникальными мы ни были, должны потихоньку стать похожими на Иисуса, приобретая Его характер. И это не убивает нашу уникальность, а, наоборот, делает её красивее.