Drone View 4K - Heilig Hartklooster, Kloosterdorp Steyl - DJI Mini 3 Pro

Set the Youtube video quality to 2160P in settings for the best experience!

Steyl was in de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd een losplaats aan de Maas voor onder andere wijn, mergel en steenkool bestemd voor het Gulikse achterland. Door deze handel kwamen sommige lokale kooplieden tot grote welvaart, vooral in de 18e eeuw, toen enkele grote landhuizen tot stand kwamen. Een voorbeeld is het landgoed Moubis van de van oorsprong Duitse koopmansfamilie Moubis. Van de oude haven aan de Maas is niets meer over, maar het veerpont en enkele gebouwen, waaronder het Veerhuis en het wijnpakhuis Moubis, herinneren aan dit verleden.



Roze zusters in aanbidding in de slotzusterskapel

Het Limburgse grensdorp huisvestte vanaf de jaren 1870 een vijftal, van oorsprong Duitse congregaties, die elk hun eigen klooster in Steyl verwezenlijkten. Ze weken uit naar Nederland omdat in het pas opgerichte Duitse Keizerrijk de Katholieke Kerk onder druk stond van rijkskanselier Otto von Bismarck (zie Kulturkampf). Een groep augustinessen uit Essen kocht het wijnpakhuis Moubis, waaruit het klooster Sint-Gregor ontstond. Het landgoed Moubis werd opgekocht door de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid uit Münster, die het vervolgens flink uitbreidden tot het Sint-Jozefklooster. De drie andere kloosters in Steyl werden gesticht door de Duitse pater Arnold Janssen (1837-1909). De door Janssen gestichte familie van kloostergemeenschappen omvat de Missionarissen van Steyl (Societas Verbi Divini, afgekort SVD), de Missiezusters van Steyl (Servarum Spiritus Sancti, SSpS, ook wel blauwe zusters) en de Slotzusters van Steyl (Servarum Spiritus Sancti de Adoratione Perpetua, SSpSAP, ook wel roze zusters). Pater Arnold Janssen werd op 5 oktober 2003 in Rome door paus Johannes Paulus II heilig verklaard. De door hem gestichte kloosters in Steyl bestaan nog steeds en functioneren als moederhuis voor hun respectievelijke congregaties. De andere zusterkloosters hebben Steyl inmiddels verlaten; de augustinessen al aan het eind van de 19e eeuw, de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid in 1994.

De kloosters trokken veel reizigers uit Duitsland aan. In 1888 werd daarom de tramlijn Venlo - Tegelen - Steyl geopend om reizigers van en naar station Venlo te vervoeren. De trams stopte op het Veerplein. Er waren acht of negen ritten per dag. Een rit duurde in de beginjaren 49 minuten en later 30 minuten. In 1918 werd de tramlijn opgebroken en kwamen er busdiensten.

Kerkelijk was het dorp tot begin 20e eeuw een rectoraat. Pas in 1933 werd Steyl door bisschop Lemmens van Roermond tot zelfstandige parochie verheven. De eerste pastoor van Steyl was Paul Windhausen, die in 1944 door de Duitsers werd gearresteerd op verdenking van het verspreiden van Britse propaganda en een jaar laten overleed in concentratiekamp Buchenwald. Op 27 augustus 2011 werd de parochiekerk gesloten met een pontificale hoogmis en werden de altaarrelieken en het Allerheiligste overgebracht naar de benedenkapel van het Missiehuis.

Het Heilig Hartklooster ook Klooster van de Missiezusters van Steyl of Klooster van de Dienaressen van de Heilige Geest,[2] is een klooster van merendeels Duitstalige missiezusters in het kloosterdorp Steyl in de Nederlandse gemeente Venlo. Het in 1904 gebouwde klooster is het moederhuis van de in 1889 ter plaatse gestichte congregatie Dienaressen van de Heilige Geest (Latijn: Servae Spiritus Sancti, afgekort: SSpS), meestal aangeduid als "missiezusters van Steyl". Het complex bestaat uit het eigenlijke klooster, de kloosterkapellen en een aantal bijgebouwen. Daaromheen ligt een uitgestrekt park van ongeveer tien hectare. In totaal genieten tien onderdelen van het binnen het beschermde dorpsgezicht van Steyl gelegen kloostercomplex bescherming als rijksmonument.