Πανηγύρι Πλατύ Σεπτέμβριος 2024 Ξύπνα εβκήν του Σαβάχου το άστρον

Το πανηγύρι

Ήταν η φωτεινή ημέρα, η απόλυτα ξεχωριστή γιορτή γιατί οι μεγάλες γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα, ήταν γιορτές για όλους τους τόπους, για όλα τα χωριά.

Ακόμα και η φτώχεια τις ημέρες του πανηγυριού με έναν περίεργο τρόπο εξαφανιζόταν. Όλοι είχαν απ’ όλα τα καλά, όλοι ήταν χαμογελαστοί και αισιόδοξοι.

Τα παιδιά το περίμεναν πως και πως αλλά και οι μεγάλοι χαίρονταν και αυτοί. Το είχαν μεγάλη ανάγκη, για να χαλαρώσουν μερικές ημέρες από τη σκληρή δουλειά, για να καλοφάνε και για να διασκεδάσουν.

Το πανηγύρι ήταν τόπος συνάντησης, συνεύρεσης και ανταμώματος των κατοίκων του χωριού μας, αλλά και με τους κατοίκους των γειτονικών χωριών που έρχονταν στο τοπικό πανηγύρι.

Οι κάτοικοι του ενός χωριού γνωρίζονταν με τους κατοίκους των άλλων χωριών κυρίως μέσω των πανηγυριών. Τα πανηγύρια τότε ήταν ο μοναδικός και αποκλειστικός τρόπος διασκέδασης των κατοίκων, μαζί φυσικά με τα γλέντια που γινότανε στους γάμους και τα βαφτίσια.

Την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2024, σύσσωμο το χωριό μας τίμησε την μνήμη του Γενεθλίου της Θεοτόκου, στην μνήμη της οποίας οι εκ Φαράσων Μικράς Ασίας ανταλλάξιμοι πρόσφυγες, ιδρυτές του χωριού μας, έχτισαν τον ιερό ναό για να προσεύχονται.

Στο πανηγύρι του χωριού μας ακούστηκαν ξανά τα αυθεντικά παραδοσιακά τραγούδια του τόπου μας, με τον Φαρασιώτικο κεμανί και τα βιολιά να τα συνοδεύουν. Η χορωδία του συλλόγου παρουσίασε ακούσματα στο γλωσσικό ιδίωμα των Φαράσων Καππαδοκίας, συνοδεύοντας το παιδικό - εφηβικό χορευτικό τμήμα του συλλόγου αλλά και ένα χορευτικό τμήμα ενηλίκων του συλλόγου μας.

Σας ευχαριστούμε όλους για την παρουσία σας, η αρμονική συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων του χωριού και των συλλόγων μας ήταν αφιερωμένη στην ανάμνηση των ανθρώπων που αγωνίστηκαν και έφτιαξαν αυτό το χωριό για εμάς.

Χοροί και τραγούδια από τον Φαρασιώτικο γάμο.

"Ξύπνα εβκήν του Σαβάχου το άστρον"

Την ημέρα του γάμου, έντυναν τους μελλόνυμφους και τους συνόδευαν στην εκκλησία με όργανα και τραγούδια. Αργότερα, ο Φαρασιώτης οργανοπαίχτης Δημήτριος Γουλάς από το Πλατύ Ημαθίας, ο οποίος ήταν οργανοπαίχτης του Συλλόγου Καππαδοκών Πλατέος "Ο Βαρασός" από ιδρύσεως του, έγραψε πάνω στο σκοπό που έπαιζαν οι Φαρασιώτες όταν συνόδευαν τους μελλόνυμφους στην εκκλησία, το παρακάτω στιχούργημα:

Ξύπνα εβκήν του Σαβάχου το άστρον αχ άστρον,
φόρεσ’ το νυφικό σου εν τσιχλά άσπρον αχ άσπρον
εδώ γούζι μ’ να (ιπ)άμε,
φόρεσ’ το νυφικό σου εν τσιχλά άσπρον αχ άσπρον
εδώ γούζι μ’ να (ιπ)άμε.

------

‘Σύ σε μένα τσο πόνιγκες (γ)κάρ(ν)τια (γ)κάρ(ν)τια,
(γ)έμον την τσάκα σου μο τε φνε φυά αχ φυά
εδώ γούζι μ’ να (ιπ)άμε,
γ)έμον την τσάκα σου μο τε φνε φυά αχ φυά
εδώ γούζι μ’ να (ιπ)άμε.

------

Μο τερ τσο ντια ίρτα κοντά σου κοντά σου,
μο χαλία έστρωσα σον όντα σου όντα σου
εδώ γούζι μ’ ν’ (ιπ)άμε,
μο χαλία έστρωσα σον όντα σου όντα σου
εδώ γούζι μ’ ν’ (ιπ)άμε.