VII Pielgrzymka Papieża Jana Pawła II do Polski - Msza św. w Sandomierzu 1999

Helikopter z Janem Pawłem II wylądował po godz. 10 w miejscowości Wielowieś, oddalonej 4 km od Sandomierza, gdzie Papież dotarł samochodem panoramicznym do ołtarza w towarzystwie bpa Wacława Świerzawskiego i bpa Leszka Sławoja Głodzia. Jan Paweł II na wstępie swojej homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w Sandomierzu powiedział, że dziękuje Bożej Opatrzności za możliwość przybycia do Sandomierza. „Łączy się z tą ziemią wiele wspomnień z czasów mego pasterzowania w Krakowie. Pragnę podziękować za wszelkie dobro, jakiego od tej diecezji i od jej społeczności doznałem w ciągu całej mojej posługi pasterskiej, dawniejszej w Krakowie i obecnej na Stolicy Świętego Piotra".

Jan Paweł II mówił, że Sandomierz jest „wielką księgą wiary naszych przodków". Przypomniał m.in. patrona miasta błogosławionego Wincentego Kadłubka, błogosławionych męczenników sandomierskich, św. Andrzeja Bobolę i Jana Długosza. „Trzeba się nam wsłuchiwać z ogromną wrażliwością w ten głos przeszłości, aby wiarę i miłość do Kościoła i Ojczyzny przeprowadzić i przenieść przez próg roku dwutysięcznego i przekazać następnym pokoleniom" - mówił Ojciec Święty. Papież zaapelował w Sandomierzu do młodzieży, aby „głosili przykładem życia orędzie cywilizacji miłości". Przestrzegł przed pornografią, apelował o obronę czystości obyczajów domowych i godności osoby ludzkiej.

Na zakończenie Mszy św. Papież w szczególny sposób pozdrowił żołnierzy. Na placu celebry było ich 16 tysięcy z biskupem polowym Leszkiem Sławojem Głodziem. Słowa Papieża orkiestra wojskowa nagrodziła gromkim: „Sto lat!". „Czołem żołnierze!" - odpowiedział Jan Paweł II.