چهار تصنیف از علی جهاندار

عنوان اثر: چهار تصنیف از علی جهاندار

دختر گل فروش 00:00
آهنگساز: حسن کسایی
ترانه: بیژن ترقی
آواز افشاری/ دستگاه نوا

شکر و شکایت 05:37
آهنگساز: پرویز مشکاتیان
شعر: حافظ
آواز ابوعطا

پریشانی 12:22
آهنگساز: حسین پرنیا
شعر: محمدعلی بهمنی
آواز ابوعطا

منم در غمت 15:34
آهنگساز: محمدجواد ضرابیان
شعر: عماد کرمانی
دستگاه نوا

متن ترانه اول:
گریان مشو نازنین، ما را پریشان مکن
چون دختر گل‌فروش جز گل به دامان مکن

شادی ز ره می‌رسد، غم‌ها ز یادت رود
آید بهاری دگر، گلشن پر از گل شود

من به تو عاشق هنوز، دامن صحرا به پیش
کم نشود عشق ما، مهر تو هر لحظه بیش

دوباره زمانی، به یاد جوانی، درخشان شود ماه من
تو صبح سپیدی، تو نور امیدی، فروزنده‌ی راه من

ای مه، گل آرای بستان من، چراغ شبستان من
بازا، ببین از غم آزادی‌ام، شکفته گل شادیم
دل را خوش دار، غم را بگذار، بهار گل‌ها رسید

متن تصنیف دوم:
زان یار دلنوازم شکری‌ست با شکایت
گر نکته‌دان عشقی بشنو خوش این حکایت

بی‌مزد بود و منّت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی‌عنایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت

چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خونریز را حمایت

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی، ای کوکب هدایت

متن تصنیف سوم:
با همه‌ی بی‌سر و سامانی‌ام
باز به دنبال پریشانی‌ام

ماهی برگشته ز دریا شدم
تا تو بگیری و بمیرانی‌ام

طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی‌ام

آمده‌ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه‌ی طوفانی‌ام

دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام

متن تصنیف چهارم:
منم در غمت بی‌دلی، ناتوانی
نه اسمی، نه رسمی، نه جسمی، نه جانی

غریبی، حزینی، خرابه‌نشینی
نه خرم‌زمینی، نه فرخ‌زمانی

نه خلوت‌نشینی، نه عزلت‌گزینی
نه دولت‌قرینی، نه صاحب‌قرانی

منم در غمت بی‌دلی، ناتوانی
نه چشم امیدم به هر آستینی

نه روی نیازم به هر آستانی
پراکنده حالی، نه مالی، نه جاهی

نه دستی، نه پایی، نه خوانی، نه مانی
ز کوی سلامت گرفته کناری

ز ملک فراقت ندیده نشانی
منم در غمت بی‌دلی، ناتوانی