3. Het Ontheiligde Land w/ Raoul Heertje (DUTCH SPOKEN)

Описание к видео 3. Het Ontheiligde Land w/ Raoul Heertje (DUTCH SPOKEN)

THIS PODCAST IS IN DUTCH

Ik sprak Raoul over de documentairereeks die Frans Bromet met en over Raoul maakte. Over Israel, haar recht van bestaan en waarom dat zo'n problematische kwestie is om überhaupt ter discussie te stellen. We hebben het over de eenstaatsoplossing, de wonderlijke culturele mix die het land Israël is en Raouls nog altijd geconflicteerde gevoelens over dit land en zijn vertrek daaruit. Over elkaar zien en over andersdenkenden te verdragen. Over niet gedefinieerd willen worden door (Tweede Wereldoorlogs)trauma, maar tegelijk de prangende hypothese dat dit juist niet mogelijk is, ook niet als we het hebben over de collectieve psychologische structuren die Israël stuwen.

N.B.: het lukte me met geen mogelijkheid de geëdite versie te uploaden, daarom heb ik uiteindelijk maar besloten de ruwe video direct te uploaden hier. Ik vind dit een mooie speling van het lot, want ik denk dat dit gesprek die vorm ook verdient vanwege haar gevoelige aard en de openhartigheid waarmee Raoul mijn nieuwsgierigheid heeft geaccommodeerd. Ik vind het toch belangrijk even wat extra woorden aan dit gesprek te wijden, hetgeen ik in mijn edit ook per voorwoord gedaan had. Dit gesprek betreft een uiterst gevoelig onderwerp en emotioneert mijn gast Raoul ook op momenten. Met terugwerkende kracht beschouw ik mijn aanpak ook als die van iemand die vanuit een 'autistiforme boekenkennis' beslist en zonder scrupules een gesprek in duikt, wat bij nader inzien, toch behoorlijk geladen is voor de geïnterviewde in kwestie. Ik hoop dat Raoul me die invalshoek vergeeft.

Laat ik bij voorbaat meteen al maar openlijk stellen: ik ben pro-Israël, maar óók pro-Palestina. Israël is een land dat nu eenmaal bestaat, generaties mensen zijn er opgegroeid en die gaan nooit meer weg, en maar goed ook. De Joden hebben nu eenmaal een vierduizendjarige band met dit land en hebben ongekend moeten lijden omwille van hun tweeduizendjarige thuisloosheid, en eigenzinnigheid. Tja, mensen moeten toch godverdomme een huis hebben? Hebben ze dit huis eindelijk, is het weer niet goed!

Tegelijkertijd zijn in de eeuwen van Joodse (relatieve) afwezigheid gewoon Arabieren komen te wonen in dit land. Ook zij hebben inmiddels een eeuwenoude historische aanspraak op dit land, en waar het Zionisme ontstond uit het vraagstuk rondom de Joodse kwestie en anti-Semitisch geweld in het Russische Rijk en later Duitsland, zijn de diaspora-Palestijnen van de Nakba op hun beurt door de Joden verdreven, een eveneens gewelddadige event en een onrecht, en de huidige staat Israël en de omringende Palestijnse Gebieden zijn van deze uitzonderlijke samenloop van historische extremen het ingewikkelde gevolg.

Ook deze Palestijnen hebben territoriaal recht, gaan nooit meer weg, zijn onrecht aangedaan en mishandeld, en verdienen daarvoor erkenning. De Joodse geschiedenis en noodzaak tot een thuisland bagatelliseren is stompzinnig, onredelijk en ronduit walgelijk, maar exact hetzelfde mag toch gelden voor het leed en het lot van de Palestijnen. Ik geloof dat alleen de eenstaatsoplossing, een diplomatiek ethische en daarmee haalbare oplossing is. De Palestijnen erkennen het Joodse recht op return en de Joden erkennen het Palestijnse recht op return. Basta. Dat ik begrijp dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is een understatement, maar ik onderstreep Raouls (en mijn) conclusie: pas wanneer beide partijen elkaar echt zién, en als ze dit daadwerkelijk doen, kunnen dingen erg snel gaan.

Naslagwerk:
https://lynxrex.com/2020/10/22/het-on...

Комментарии

Информация по комментариям в разработке