صادق هدایت | داستان طلب آمرزش یک قاتل از زیارت کربلا !!

صادق هدایت (۲۸ بهمن ۱۲۸۱ – ۱۹ فروردین ۱۳۳۰) نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی بود.[۳] او را همراهِ محمدعلی جمال‌زاده، بزرگ علوی و صادق چوبک یکی از پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند.[۴]

صادق هدایت
هدایت در سال ۱۳۲۹ خورشیدی[۱]
هدایت در سال ۱۳۲۹ خورشیدی[۱]
زاده
۲۸ بهمن ۱۲۸۱
۱۸ فوریهٔ ۱۹۰۳
تهران، ایران
محل زندگی
ایران، بلژیک،هند، فرانسه
درگذشته
۱۹ فروردین ۱۳۳۰ (۴۸ سال)
۹ آوریل ۱۹۵۱
پاریس، فرانسه
خودکشی
آرامگاه
قطعهٔ ۸۵ گورستان پر-لاشز، پاریس[۲]
پیشه
نویسنده، داستان‌نویس، مترجم،
حسابدار بانک ملی ایران
کارمند وزارت خارجه
دانشگاه
پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران
سال‌های فعالیت
‎ ۱۳۰۲–۱۳۲۹
پدر و مادر
اعتضادالملک
زیورالملوک


هدایت از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران و نیز روشنفکری برجسته بود. بسیاری از پژوهشگران، رمانِ بوف کور او را مشهورترین و درخشان‌ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانسته‌اند.[۵][۶][۷] هرچند آوازهٔ هدایت در داستان‌نویسی است، امّا آثاری از متون کهن ایرانی مانند زند وهمن یسن و نیز از نویسندگانی مانندِ آنتون چخوف و فرانتس کافکا و آرتور شنیتسلر و ژان پل سارتر را نیز ترجمه کرده است. او همچنین نخستین فرد ایرانی است که متونی از زبان پارسی میانه (پهلوی) به فارسی امروزی ترجمه کرده است.[۸]

حجم آثار و مقالات نوشته‌شده دربارهٔ نوشته‌ها، زندگی و خودکشی صادق هدایت گواهِ تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایران است.[۹] شمار بسیاری از سخنوران ایرانی نسل‌های بعدی، از غلامحسین ساعدی و هوشنگ گلشیری و بهرام بیضایی تا رضا قاسمی و عباس معروفی و دیگران، هر یک به‌نوعی کم‌تر یا بیشتر از کار و زندگی هدایت تأثیر پذیرفته و درباره‌اش سخن گفته‌اند.

صادق هدایت در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در پاریس در ۴۸سالگی خودکشی کرد و چند روز بعد در قطعهٔ ۸۵ گورستان پر-لاشز به خاک سپرده شد.

جایزهٔ ادبی صادق هدایت که توسط بنیاد صادق هدایت برگزار می‌شود سالانه تندیس هدایت را برای داستان برتر به یک اثر داستانی کوتاه و به زبان فارسی اعطا می‌کند