Şəhriyar - Heydərbabaya salam - 3 (Şəhriyarın öz səsindən eşidin.)

Описание к видео Şəhriyar - Heydərbabaya salam - 3 (Şəhriyarın öz səsindən eşidin.)

Xoşginabı yaman günə kim salıb?
Seyyidlərdən kim qırılıb, kim qalıb?
Amirqadar dam- daşını kim alıb?
Bulaq genə (yenə) gəlib gölü doldurur?
Ya quruyub, baxçaları soldurur?

Amirqafar*1 seyyidlərin tacıydı,
Şahlar şikar etməsi qeyqacıydı,
Mərdə şirin, namərdə çox acıydı,
Məzlumların həqqi üstə əsərdi,
Zalimləri (zalımları) qılınc təkin kəsərdi.

Mirmustafa dayı,*2 ucaboy baba,
Heykəlli, saqqallı, Tolstoy baba,
Eylərdi yas məclisini toy baba,
Xoşginabın abrusu (abrı), ərdəmi,
Məscidlərin, məclislərin görkəmi.

Məcdus- sadat*3 gülərdi bağlar kimi,
Gürüldərdi (guruldardı) buludlu dağlar kimi,
Söz ağzında ərirdi yağlar kimi,
Alnı açıq, yaxşı, dərin qanardı,
Yaşıl gözlər çıraq təkin yanardı.

Mənim atam*4 süfrəli bir kişiydi,
El əlindən tutmaq onun işiydi,
Gözəllərin axirə (axıra) qalmışıydı,
Ondan sonra dönərgələr döndülər,
Məhəbbətin çıraqları söndülər.

Mir Salehin*5 dəlisovluq etməsi,
Mir Əzizin*6 şirin “Şaxsey” getməsi,
Mir Məmmədin*7 qurulması, bitməsi,
İndi desək, əhvalatdı, nağıldı,
Keçdi-getdi, itdi- batdı, dağıldı.

Mir Əbdülün*8 aynada qaş yaxması,
Cövcülərindən qaşının axması,
Boylanması, dam-divardan baxması,
Şah Abbasın*9 durbini, yadış bexeyr,
Xoşnigabın xoş günü, yadəş bexeyr.

Sitarəmmə*10 nəzikləri*11 yapardı
Mir Qadir*12 də hər dəm birin qapardı,
Qapıb, yeyib, dayça təkin çapardı,
Gülməliydi onun nəzik qappası,
Əmməmin də ərsininin şappası.

Heydərbaba, Amirheydər*13 neyniyir? (neyləyir)
Yəqin ginə samavarı qeyniyir?
Day qocalıb, alt əngiynən çeynəyir,
Qulaq batıb, gözü girib qaşına,
Yazıq əmmə, hava gəlib başına.

Xanım əmmə Mir Əbdülün sözünü,
Eşidəndə əyər ağız, gözünü,
Məlkamıda*14 verər onun özünü,
Davaların şuxluğundan qatarlar,
Əti yeyib, başı atıb yatarlar.

Fizzə xanım*15 Xoşginabın gülüydü,
Amiryəhya*16 əmqızının quluydu,
Ruxsarə*17 artist idi, söygülüydü,
Seyid Hüseyn*18 Mir Salehi yamsılar,
Amircəfər*19 qeyrətlidir, qan salar.
Xoşnigabın xoş günü, yadəş bexeyr.

Səhər tezdən naxırçılar gələrdi,
Qoyun-quzu dam-bacada mələrdi,
Əmməcanım körpələrin bələrdi,
Təndirlərin qabzanardı tüstüsi,
Çörəklərin gözəl iyi, istisi.

Göyərçinlər dəstə qalxıb uşarlar,
Gün saçanda qızıl pərdə açarlar,
Qızıl pərdə açıb, yığıb qaçarlar,
Gün ucalıb, artar dağın cəlalı,
Təbiətin cavanlanar cəmalı. (camalı)

Heydərbaba, qarlı dağlar aşanda,
Gecə karvan yolun azıb, çaşanda,
Mən hardasam, Tehranda, ya Kaşanda,
Uzaqlardan gözüm seçər onları,
Xiyal (xəyal) gəlib, aşıb keçər onları.

Bir çıxeydim (çıxaydım) damqəyənin (damqayanın) daşına,*20
Bir baxeydim (baxaydım) keçmişinə, yaşına,
Bir görəydim nələr gəlib başına,
Mən də onun qarlarıynan ağlardım,
Qış donduran ürəkləri dağlardım.

Heydərbaba gül qönçəsi xəndandı,
Amma heyif, ürək qəzası qandı,
Zindəganlıq bir qaranlıq zindandı,
Bu zindanın dərbəçəsin açan yox,
Bu darlıqdan bir qurtulub qaçan yox.

Heydərbaba, göylər bütün dumandı,
Günlərimiz bir-birindən yamandı,
Bir-birizdən ayrılmayın, amandı,
Yaxşılığı əlimizdən alıblar,
Yaxşı bizi yaman günə salıblar!

Bir soruşun bu qarğınmış fələkdən,
Nə istəyir bu qurduğu kələkdən?
Deynə, keçirt ulduzları ələkdən,
Qoy tökülsün, bu yer üzü dağılsın.
Bu şaytanlıq qurğusu bir yığılsın!

Bir uçaydım bu çarpınan yelinən,
Bağlaşaydım dağdan aşan selinən,
Ağlaşaydım uzaq düşən elinən,
Bir görəydim ayrılığı kim saldı?
Ölkəmizdə kim qırıldı, kim qaldı?

Mən sənindək dağa saldım nəfəsi,
Sən də qeytər (qaytar), göylərə sal bu səsi,
Bayquşun da dar olmasın qəfəsi,
Burda bir şir darda qalıb bağırır,
Mürüvvətsiz insanları çağırır.

Heydərbaba, qeyrət qanın qaynarkən,
Qaraquşlar səndən qopub qalxarkən,
O sıldırım daşlar ilə oynarkən,
Qovzan, mənim himmətimi orda gör,
Ordan əyil, qamətimi darda gör.

Heydərbaba, gecə durna keçəndə,
Koroğlunun gözü qara seçəndə,*21
Qıratını minib, kəsib-biçəndə,
Mən də bundan tez mətləbə çatmaram,
Eyvaz gəlib çatmayınca yatmaram.

Heydərbaba, mərd oğullar doğginən,
Namərdlərin burunların ovginən,
Gədiklərdə qurdları tut boğginən,
Qoy quzular ayın-şayın otlasın,
Qoyunların quyruqların qatlasın.

Heydərbaba, sənin könlün şad olsun,
Dünya varkən ağzın dolu dad olsun,
Səndən keçən tanış olsun, yad olsun,
Deynə (sən de), mənim şair oğlum Şəhriyar,
Bir ömürdür qəm üstünə qəm qalar.

(Heydərbaba, yuxum çıxdı doğruma,
Gül dəstəsin aldım, basdım bağrıma.
İsa gəldi əlin basdı ağrıma,
Ayrılığın dığı çıxdı canımdan,
Cəllad dünya keçdi mənim qanımdan.*22)

(محمد حسین شهریارحیدر بابایه سلام)

Комментарии

Информация по комментариям в разработке