relikty zamku w Koziegłowach

#archeologia #polska #dronevideo #djimini4pro #śląskie

🔗 https://foto.poczet.com/prywatne.htm#...

📜 historia obiektu:
Gotycki zamek, w miejscu istniejącego wcześniej założenia wczesnośredniowiecznego, wzniósł prawdopodobnie (w końcu wieku XIV) rycerz Krystyn z Koziegłów, stronnik Władysława II Jagiełły, późniejszy kasztelan sądecki i dowódca jednej z prywatnych chorągwi podczas bitwy pod Grunwaldem. Obiekt powstał przed rokiem 1409, gdyż wówczas po raz pierwszy pojawia się w źródłach. Warownię zbudowano na planie wydłużonego prostokąta o wymiarach ok. 50x25 metrów. Główna, murowana z kamienia część zamku otoczona była murem obwodowym. W centralnej części założenia znajdował się murowany budynek mieszkalny (w formie baszty), murowana (kwadratowa) brama wjazdowa oraz niewielki wybrukowany dziedziniec. Dodatkową ochronę zapewniały dwa pierścienie wałów, pomiędzy którymi znajdowała się fosa wypełniona wodą. Wały zewnętrzne wykonano z drewna i umocniono gliną oraz żwirem. Wjazd do środka biegł groblą. Do głównego założenia od strony wschodniej przylegał owalny przygródek, pełniący funkcje gospodarcze. W roku 1426 na zamku przebywał król Władysław II Jagiełło. Obiekt stanowił własność rodu Koziegłowskich, potomków Krystyna. Duże zniszczenia zamku przyniósł rok 1457 i najazd nieopłaconych najemników z Prus (dawnych podkomendnych księcia Jana IV oświęcimskiego). W 1519 zamek (wraz z okręgiem) zakupił biskup krakowski Jan Konarski i przyłączył do biskupiego księstwa siewierskiego. Coraz gorszy stan techniczny warowni opisują dokumenty z roku 1548, a szczególnie 1598, kiedy to wskazano, iż zamek jest w całkowitej ruinie. W roku 1655, podczas Potopu szwedzkiego obiekt nie posiadał już większej wartości militarnej, jednak w jego ruinach przez kilka dni bronił się przed najeźdźcami burgrabia i starosta Stanisław Kawecki. W 1865 roku pozostałości zamku z polecenia władz carskich rozebrano, a pozyskany materiał budowlany wykorzystano do budowę drogi z Koziegłów do pobliskiego Gniazdowa. Od tamtej pory obiekt zachował się wyłącznie w formie mało czytelnych fragmentów fundamentów i zarysu fos. Dopiero w roku 2022 w trakcie przeprowadzonych badań archeologicznych potwierdzono dotychczasową hipotezę, iż zamek powstał w centralnej części wczesnośredniowiecznego grodu (datowanego na początek XII wieku). Archeolodzy odsłonili znaczną cześć wschodniej strony zamku późnośredniowiecznego, w tym fundamenty wieży bramnej oraz muru obwodowego wraz z północno-wschodnim narożnikiem. Planowane są dalsze prace archeologiczne i rewitalizacyjne obiektu.
---
wprawne oko zauważy sarenkę🦌