ყოველ ქართველ წმინდანთა ეკლესია

ეს ელენე ახვლედიანის აღმართია... პლატონ იოსელიანის ცნობით, მტკვრის მარცხენა მხარეს, ამ ტერიტორიაზე 1400 წელს იოანე ნათლისმცემლის სახელობის ეკლესია დაუარსებიათ. გადმოცემის თანახმად, დღევანდელი ყოველთა ქართველთა წმინდანთა სახელობის ტაძარი ბერძნების აგებული ყოფილა. 1802 წლის თბილისის გეგმაზე აღნიშნულია, რომ, ამ პერიოდში ეს ეკლესია უკვე დანგრეული ყოფილა.
პლატონ იოსელიანი თბილისის სიძველეთა აღწერისას ტაძრის აღდგენის თარიღად 1822 წელს ასახელებს, რაც საშუალებას გვაძლევს ვივარაუდოთ, რომ ტაძარმა ჩვენამდე სწორედ 19ე საუკუნის პირველ ნახევარში აგებული შენობის სახით მოაღწია.
საბჭოთა პერიოდში ისევე როგორც თბილისის თითქმის ყველა ტაძარი, ეს ეკლესიაც დაიხურა, აიკრძალა ღვთისმსახურება. ეკლესიაში გახსნილი იყო თაბაშირის ფიგურებისა და სარკის ჩარჩოების ჩამოსასხმელი კუსტარული საამქრო.
ტაძრის გეგმა წარმოადგენს წაგრძელებულ სწორკუთხედს აღმოსავლეთით ნახევარწრიული აბსიდით, რომელშიც გაჭრილია გარეთ შევიწიროებული სარკმელი. გუმბათში განთავსებულია თორმეტი სარკმელი. ეკლესიის იატაკქვეშ საძვალე იყო. მე-19 საუკუნის ბოლოს და მე-20 საუკუნის დასაწყისში ტაძარში ჯერ ბერძნული, შემდეგ სომხური მრევლის მიმოქცევა დასტურდება.
1990 წელს ეკლესიას რესტავრაცია ჩაუტარდა და ყოველთა ქართველთა წმინდანთა სახელზე იკურთხა. ტაძრის დღევანდელი შენობა 19ე საუკუნის აგურის ნაგებობას წარმოადგენს მართლმადიდებლური ეკლესიისათვის დამახასიათებელი არქიტექტურული ჯვარგუმბათოვანი ფორმებით. ჯვარგუმბათოვანი ეკლესია შემაღლებულ ბორცვზე დგას და ძალზე კარგადაა ჩაწერილი გარემოში. ეკლესიის სამხრეთით მთის ფერდზე განლაგებული ძველი სახლები ტაძართან ერთად ქმნიან ტრადიციულ თბილისურ კოლორიტს.
აღდგენილი ტაძრის საკურთხევლისა და გუმბათის ყელის მოხატულობა ხატმწერ ლაშა კინწურაშვილს ეკუთვნის. ხანგრძლივი დუმილის შემდეგ აქ ამაღლების დღესასწაულზე კვლავ აღევლინა მართლმადიდებლური წირვა-ლოცვა. ყოველთა ქართველთა წმინდანთა ეკლესია, რესტავრაციის შემდეგ – 1990 წლიდან მოქმედია.