Εικόνες απο το Εγκαταλελειμμένο Ψυχιατρείο Πέτρας Ολύμπου.

Βρεθήκαμε πρίν χαράξει ο ήλιος στο εγκαταλελειμμένο ψυχιατρείο Πέτρας Ολύμπου, όλα ήταν μούσκεμα από την υγρασία τα πλατάνια τα χόρτα και ο παλιός ασφαλτωμένος μικρός δρόμος που μας οδηγούσε μέχρι την σιδερόφρακτη μέγαλη και κλειδαμπαρωμένη πύλη του ερήμου κτηρίου.
Έσβησα την μηχανή και μας αγκάλιασε ένα τεράστιο πέπλο σιωπής που την έσπασαν κάτι κουτάβια καθώς ερχόταν κατά πάνω μας γαυγίζοντας απειλητικά μα μόλις τα μιλήσαμε χαλάρωσαν και κουνούσαν την ουρά σαν να ήθελαν παρέα μέσα σε όλη αυτή την κούφια ερημιά που απλωνόταν γύρω μας.
Σκοτάδι ακόμη και πλησίασα το σανατόριο όσο με άφηνε για να βγάλω καμιά βραδινή φωτογραφία.
Ορθώνονταν μπροστά μου σα κάποιο παλιό κάστρο απο τον μεσαίωνα σαν κάποια φυλακή και κτήρια που βλέπουμε σε θρίλερ, πάγωσα για λίγο και σταμάτησα το μυαλό μου να φαντάζεται άλλα μερικές φορές είναι δύσκολα, όταν πηγαίνω σε τέτοια εγκαταλελειμμένα μέρη με τόσο βαρύ ενεργειακό φορτίο για φωτογράφιση νομίζω ότι θα δω κάποια ανθρώπινη φιγούρα μέσα απο το σιωπηλό σκοτάδι των άδιων δωματίων και πίσω απο τα σπασμένα τζάμια των παραθύρων να με κοιτά βουβά μέσα απο ένα κενό που δεν ζητά τίποτε, ούτε γιατρειά ούτε βοήθεια ούτε θάνατο μα μήτε και ζωή.
Προσευχές που δεν λυτρωνουν, κλάματα για το τίποτε, σιωπηλές κραυγές, τυφλά γέλια
Πόσες βασανισμένες ψυχές πέρασαν έζησαν και πέθαναν σε αυτό το κτήριο;
Πόσες ψυχές έχασαν κάπου τον δρόμο τους και τριγυρνούσαν χωρίς σκοπό για χρόνια στους διαδρόμους κάνοντας κύκλους στην αυλή του σανατόριου σα χαλασμένες μπλοκαρισμενες μηχανές να επαναλαμβάνουν τις ίδιες κινήσεις κάθε μερα ξανά και ξανά, ότι απόμεινε στο μυαλό τους από τα φάρμακα και την χημεία πήρε ανάποδες στροφές δεν λειτούργησε με τα νορμάλ κοινωνικά μέτρα και σταθμά απομονώθηκαν και ξεχάστηκαν απο θεούς δαίμονες και ανθρώπους, αφέθηκαν απο τους δικούς τους σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Είχε ξημερώσει για τα καλά, πέταξα λίγο το πουλί πάνω από το ψυχιατρείο για μερικά πλάνα από ψηλά και απομακρυνθηκαμε με μια πικρή γεύση τόσο ζωντανή και την καρδιά κόμπο.

Το να είσαι λογικός σε έναν κόσμο τρελών είναι τρέλα.
Ζαν Ζακ Ρουσσώ


...Εκεί βρήκα άθλιες καταστάσεις. Οταν πήγα, είδα ανθρώπους να γυρίζουν γυμνοί έξω στις αυλές. Έμοιαζαν με άγρια θηρία που μόλις είχαν κατέβει από τα βουνά του Ολύμπου, χωρίς κανείς να νοιάζεται αν ζουν ή αν πέθαναν. Αντικρίζοντας αυτές τις εικόνες έπαθα δυνατό σοκ, φοβήθηκα, τρόμαξα πολύ και απογοητεύτηκα. Περίμενα να συναντήσω τη μητέρα μου άρρωστη, όμως αυτό που συνάντησα ήταν πέρα για πέρα σοκαριστικό. Δεν ήταν η ψυχική αρρώστια, αλλά οι εξευτελιστικές και ταπεινωτικές συνθήκες που έκαναν αυτούς τους ανθρώπους να μοιάζουν με ζώα που ζουν σε κλουβιά πίσω από μεγάλα και ψηλά κάγκελα.
Πηγή - https://www.kathimerini.gr/society/30...

Στις πλαγιές του Ολύμπου, ο καιρός αλλάζει. Η μέρα μικραίνει, ο αέρας κρυώνει, το δάσος, σε κερνά ανάσες. Στις πλαγιές του Ολύμπου, ένα μοναστήρι έγινε σανατόριο. Για κείνους που η φυματίωση τους χάλαγε το αίμα. Μα όταν οι αντιβιώσεις αλλάξαν το παιχνίδι, το μοναστήρι που ντύθηκε σανατόριο, ονομάστηκε φρενοκομείο. Και μετέφεραν στα μικρά του δωμάτια ψυχές βασανισμένες, ως τη στιγμή που εγκαταλείφθηκε. Το δικό μας «Μαγικό Βουνό», απέκτησε ένα κουφάρι που μοιάζει στοιχειωμένο. Κι ίσως ακόμα, κρατάει μέσα του, τις φωνές όσων κατοίκησαν στα κελιά του…
Πηγή - https://biscotto.gr/to-nekro-frenokom...

❤️ Αν σου άρεσε το περιεχόμενο του βίντεο κάνε εγγραφή, μας βοηθά να συνεχίσουμε!
https://www.youtube.com/c/KristoPante...

🎬 Επίσης εξερεύνησε και δες κι άλλα βίντεο στις μοναδικές λίστες αναπαραγωγής
που έχω φτιάξει, αναλόγος με τα ενδιαφέροντα σου.

⭐ ADV Routes
Μοτοσυκλέτα βόλτες και ταξίδια... και όχι μόνο!
   • ADVROUTES  

Δες παραπάνω ταξίδια φωτογραφίες και εξορμήσεις στο μπλοκ
https://advroutes.blogspot.com

Για επαφή μπορείς να με βρείς και στο fb
  / tattoopanther  

Ευχαριστούμε για την υποστίριξή σου!