2000'lerde Şiirimizde Neler Oluyor? | Necmiye Alpay | Süreyyya Evren | Cenk Gündoğdu

2000’ler Şiiri Konuşmaları her ay farklı konuklar ve zihin açıcı konuşmalarla devam ediyor. 02 Mayıs Perşembe akşamı #TESAK’ta Cenk Gündoğdu’nun konukları Necmiye Alpay ve Süreyyya Evren’di. 📖📚✨

Necmiye Alpay: “Halide Nusret bir kadın şair, fakat kadının ezilen, ikinci bir kategori olarak konuştuğu şiirler yazmaz. Gülten Akın ise böyledir; kadın olarak yaşadığımız duygusal, düşünsel, ideolojik sorunlu halleri onun yazdığı şiirin içinden okuruz. Ama kendine özgü bir örnektir Gülten Akın. 2000’li yıllarda kadın şairlerdeki yükseliş bu açıdan çok değerli. Kadın şairler kadın olarak yaşadıkları ideolojik durumun, ötelenmenin, dışlanmanın, ötekileştirilmenin olduğu yerden şiir yazıyorlar. Bir erkek de kadının ezilmesine dair şiirler yazabilir. Nâzım’ın ‘...soframızdaki yeri, öküzümüzden sonra gelen kadınlarımız...’ diyerek anlattığı bir durumdan söz ediyoruz. Fakat Nâzım dışarıdan bakarak söylüyor kadının konumunu bu şiirinde. Şu an kadınlar yalnızca ideolojik olarak kendilerinin olan bir şiir yazmakla kalmıyorlar, çok sayıda çok iyi şiir yazan kadın var, bu konuda düşünce de üretiyorlar, dergi de çıkarıyorlar ve mesela Hayriye Ünal’ı düşünürsek bu dönemin diğer önemli özelliği olan deneysel/görsel şiirin öncüleri arasında yer aldıklarını da söyleyebiliriz.”

Süreyyya Evren: “Biz ‘Türkiye şiir toplumudur’ diye düşünmeyi seviyoruz ama bu düşünce bana çok köhne geliyor. Türkiye şiire çok az önem verilen bir yer. Batı ülkelerindeki şairler akademilerde hoca oluyor, hibeler alıyorlar, sürekli destekleniyorlar, kentlerin şairi oluyorlar, kentlerin şairi olarak yazdıkları şiirler her yerde herkesçe okunuyor, tekrar tekrar çoğaltılıyor, kitap eklerinde hâlâ sürekli şiir yayımlanıyor. Batı’da şiir toplumsal olarak çok daha önemseniyor gibi geliyor bana. Türkiye’de şiirin böyle bir dışlanması var: Okur dışarda, akademi dışarda, sanat kurumları gibi kurumlar ve kurumsal bir otorite yok. Şiirde ‘başarı’ da pek yok. Kimsenin ajansı yok, temsilcisi yok, herkes kendi başına. Şiirde kariyer yok, kariyerin biteceği bir yer yok. Ama işin içinde bütün bu dinamiklerin olmayışı içeriğe daha çok yoğunlaşmayı sağlıyor.”

#NecmiyeAlpay #SüreyyyaEvren #CenkGündoğdu