"Żywy mózg na trotuarze w chusteczkę do nosa zbierali" - Katarzyna Łaniewska. Świadkowie Epoki

Witamy na kanale Świadkowie Epoki. Jeśli uważasz materiał za WARTOŚCIOWY prosimy o "ŁAPKĘ W GÓRĘ". Zapraszamy też do oglądania innych nagrań z kanału "Świadkowie Epoki".
Prosimy o SUBSKRYPCJĘ, pozwoli nam to rozwinąć kanał i dzielić się coraz ciekawszymi historiami.
Zachęcamy też do podzielenia się swoją opinią w KOMENTARZACH. A może znasz kogoś, kto mógłby opowiedzieć nam swoją historię? Pisz do nas na adres: [email protected]

Nasza dzisiejsza bohaterka:
Katarzyna Łaniewska (ur. 1933 w Łodzi, zm. 2020 w Warszawie), aktorka teatralna i filmowa. Opowiada o czasach okupacji niemieckiej w Warszawie i Powstaniu Warszawskim. Była świadkiem egzekucji ulicznej na Alejach Niepodległości, widziała ludzi zbierających z ulicy szczątki rozstrzelanych. Wspomina też młodą dziewczynkę żydowską, która przychodziła z getta do ich mieszkania na Mokotowie, gdzie mogła się ogrzać i najeść, a przy okazji otrzymywała kanapki dla swojej rodziny. W czasie Powstania Warszawskiego Katarzyna Łaniewska razem z rodziną była na Mokotowie aż do upadku tej dzielnicy 27 września 1944. Babcia spaliła jej bratu Ryszardowi dokumenty świadczące o przynależności do AK tuż przed kapitulacją, czym uratowała mu życie. Po wejściu Niemców Katarzyna Łaniewska z bratem Ryszardem, mamą oraz babcią przeszła przez prowizoryczny obóz dla ludności cywilnej na torze wyścigów konnych na Służewcu i wszyscy razem znaleźli się w Pruszkowie. Wywieziono ich do Wolbromia, gdzie przyjęła ich miejscowa rodzina. Na ścianie w domu tej rodziny Katarzyna Łaniewska zobaczyła zdjęcie swojego ojca – Józef Łaniewski przed wojną zakładał oddziały Społem w różnych częściach kraju. Gospodarz tego domu również był spółdzielcą i został uwieczniony na zdjęciu razem z Józefem Łaniewskim przy okazji zakładania oddziału Społem w Wolbromiu.

Copyright by Instytut Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego.