Proces - Streszczenie i opracowanie lektury - Franz Kafka - Matura z polskiego

🔸 Nasze kursy maturalne: 🔸
https://maturanamaksa.pl/kursy-w-form...

#maturazpolskiego​​​​ #matura​​​​ #matura202​4​ #maturanamaksa

“Proces” Franza Kafki jest powieścią paraboliczną; oznacza to, że jej treść możemy odczytywać wielopłaszczyznowo. Taka konstrukcja pozwala nam na odkrywanie kolejnych pokładów pytań dotyczących człowieka i jego istnienia w przestrzeni systemu (państwowego).

Utwór wprost ukazuje zmagania bohatera, nienazwanego w pełni Józefa K, ze ślepym prawem, w myśl którego nasz bohatera ostatecznie zostaje skazany na śmierć za niepopełnione winy. Odczytywać możemy tę historię jako opowieść o sądownictwie - zbiurokratyzowanym i ułomnym. W tym wymiarze proces Józefa ukazuje zagubienie się sprawiedliwości w nadmiarze aktów, przepisów i paragrafów.

“Proces” możemy również odczytywać jako metaforę ludzkiej egzystencji, gdyż życie to czas dochodzenia do ostatecznego końca. Skazani jesteśmy zatem na śmierć, która poprzedzona jest naszymi dobrymi i złymi postępowaniami za życia. W różnych momentach ludzie zdają sobie sprawę, że następuje weryfikacja tego, co może być policzone na korzyść i niekorzyść - rozpoczyna się wtedy proces, nad którym czuwa sędzia-Bóg. Nieuchronnie jednak dochodzimy do krańca swojej egzystencji i żaden bunt nie jest w stanie zmienić tej sytuacji.

Ostatecznie w dziele Kafki dostrzec możemy lęk przed nadciągającym mechanizmem systemu totalitarnego. Życie człowieka w takiej rzeczywistości okazuje się trudne, gdyż prawo nie pilnuje ładu społecznego, ale jest narzędziem przemocy w rękach bezwzględnej władzy.

Akcja tekstu dzieje się w nieokreślonym czasie i w nieokreślonym miejscu. Gdy dodamy do tego w pewien sposób anonimowego bohatera (znamy go przecież tylko z imienia i inicjału nazwiska), możemy mieć wrażenie, że historia ta może się wydarzyć zawsze, wszędzie i każdemu. “Proces” staje się więc obrazem lęku człowieka związanego z dostrzeganiem, że świat jest pod nieustającą kontrolą (jakiejś) władzy i wszystko i wszyscy mają nad sobą jakąś sądowniczą zwierzchność. A to prowadzić może do pojawienia się stale obecnego w życiu poczucia winy.