Zazula - Kare Konie [OFFICIAL VIDEO]

Utwór pochodzi z debiutanckiej płyty pt. "Pieśni Ludu"
Posłuchaj w serwisach streamingowych: https://mugo.lnk.to/Karekonie

Kare Konie to wyjątkowa pieśń ludowa, która towarzyszy nam tak naprawdę od początku istnienia zespołu. Pierwszy raz miałyśmy okazję zaśpiewać ją z zespołem Enej♥️, kolejne opracowanie a cappella szturmem wdarło się do naszego repertuaru i na stałe zagościło na naszej liście koncertowej. Wersja, którą dzisiaj wypuszczamy w świat w pięknej oprawie wizualnej to nasze 3 podejście! Co ciekawe aranżacja instrumentalna, której autorem jest nasz męski przedstawiciel zespołu Jarema Jarosiński, powstała kilka lat temu! Dopiero podczas pracy nad płytą razem wpadliśmy na pomysł aby dać naszym dwóm muzycznym wizjom wspólne życie!

Śpiew: Anna Zagórska, Anna Pavletska, Aleksandra Myczkowska-Ćwiek, Karolina Włodarczyk, Anna Łukawska, Magdalena Krakowiak
Muzyka: Jarema Jarosiński
Opracowanie wokalne: Zazula
Tekst: tradycyjny
Klarnet: Anna Łukawska
Piano/Synths: Jarema Jarosiński
Gitara elektryczna: Krzysztof Łochowicz
Gitara basowa: Paweł Puszczało
Perkusja: Wojciech Bylica
Realizacja nagrań i postprodukcja: Sound & Wave, Jakub Krukowski

Director: Marek A. Sobkiewicz-Hirsch
DOP: Łukasz Skotnicki
Camera 2#: Piotr Kosmalski
Camera 3#: Marcel Hofman
Gaffer: Kuba Machoj
Sparks: Mateusz Szałek
Color: Piotr Putko

Teledysk nakręcony w Studiu S2 Polskiego Radia

Kare konie
A gdzież moje kare konie,
gdzież moje lejce?
Hej, na wschodzie zakochanie,
na zachodzie serce.

Pochyliła się wisienka,
z rana do wieczora.
Czemu żeś ty, miła moja,
smutna, niewesoła?

A gdzież moje kare konie,
gdzież moje lejce?
A gdzież moja kochaneczka,
ulubione serce?

W stajni konie, w stajni konie,
a w komorze lejce.
A gdzież moja kochaneczka,
ulubione serce?

Już mi moja studzianeczka
murawą zarosła.
Już mi moja kochaneczka
za innego poszła.

//////////////////////////////////////////////////

Коні воронії
А де ж мої коні воронії,
де ж моє повіддя?
Гей, на сході кохана,
на заході серце.

Похилилася вишенька,
зрання до вечора.
Чому ж ти, мила моя,
сумна, не весела?

А де ж мої коні воронії,
де ж моє повіддя?
А де ж моя кохана,
улюблене серце?

В стайні коні, в стайні коні,
а в коморі повіддя.
А де ж моя кохана,
улюблене серце?

Вже моя криниченька
заросла муравою.
Вже моя кохана
вийшла за іншого.