Szymanów (4K/UHD)
Video - Marek & Ewa Wojciechowscy
https://www.tripsoverpoland.pl
Music: MANCY from the site:
https://www.jamendo.com/artist/370459...
Zapraszamy na spacer po terenie parku wokół pałacu w Szymanowie, będącego jednocześnie Klasztorem Sióstr Niepokalanek.
Kilka zdań o tym miejscu z Wikipedii (https://pl.wikipedia.org/wiki/Klaszto...
"Pałac szymanowski został zbudowany na polecenie Konstantego Lubomirskiego w latach 1898-1902 według projektu Konstantego Wojciechowskiego.
Pałac jest dwukondygnacyjną budowlą wykonaną w stylu neoklasycznym. Ściany zewnętrzne są boniowane na poziomie pierwszej kondygnacji. Ganek obudowany jest kolumnadą wspierającą okazały balkon. Wnętrze pałacu wykończone zostało w tym samym stylu, choć kilkakrotnie je przebudowywano aby dostosować do funkcji jakim obiekt służył.
Zespół pałacowy został w 1957 roku wpisany pod numerem 92/17/57 do rejestru zabytków. Wpisu doczekał się także otaczający pałac park, który wpisano w 1978 roku pod numerem 14.
Pałac, ze względów religijno-politycznych, został fikcyjnie zakupiony 18 września 1907 roku na panią Marię Ciechanowską, lecz jego faktycznym właścicielem było Zgromadzenie. Formalne przepisanie na własność Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek nastąpiło dopiero w 1921 roku.
Pierwsze siostry przyjechały do Królestwa na stałe w 1907 roku. W tym miejscu warto wspomnieć, że siostry przekroczyły granicę otwarcie i w habitach, co było rzeczą niezwykłą w tamtym nieprzychylnym Kościołowi okresie. Pierwszą przełożoną placówki została mianowana Maria Ludwika Morstin. Początkowo siostry zamieszkały w Komorowie koło Błonia, gdzie w wynajętej obszernej willi spędziły rok. Już tam otworzyły szkołę powszechną dla wiejskich dzieci. Komorów był tylko tymczasową fundacją, dlatego, że siostry czekały na opróżnienie pałacu w Szymanowie, który na rok zajmował wcześniejszy dzierżawca – ksiądz Jan Gralewski (1868-1924) i założony przez niego prywatny zakład dla chłopców.
W dniu 15 lipca 1908 roku pierwsze trzy siostry niepokalanki – siostra Maria Waleria Amelia Kopernicka, siostra bł. Maria Marta Kazimiera Wołowska i siostra Maria Cherubina Pelagia Szymańska stanęły na szymanowskiej ziemi i od tego momentu niepokalanki zostały na niej na stałe. Siostry przyjechały z Komorowa i z pomocą tamtejszej ludności przeprowadziły się do Szymanowa. W następnych dniach przybywały kolejne siostry tak, że przed rozpoczęciem roku szkolnego do pracy było gotowych prawie 30 niepokalanek.
W połowie lipca 1908 roku siostry przeniosły się już do Szymanowa całkowicie i urządziły nawet prowizoryczną kaplicę. Dnia 26 lipca tego samego roku ksiądz Aleksander Dmochowski – pierwszy kapelan sióstr odprawił pierwszą mszę.
Dnia 15 września 1908 roku miało miejsce poświęcenie domu, umieszczenie w tymczasowej kaplicy Najświętszego Sakramentu i rozpoczęcie roku szkolnego. Był to także dzień śmierci pierwszej przełożonej nowego domu. Jej następczynią została Maria Karola Rościszewska.
Dnia 4 listopada 1908 roku odbyło się poświęcenie budynku szkółki elementarnej dla 250 dzieci zwany „Szymanówkiem”, której budowę rozpoczęto po zakupieniu posesji, gdy siostry były jeszcze w Komorowie.
Kamień węgielny pod szkołę kładła sama matka Darowska w sierpniu 1908 roku, a także kładła kamień węgielny 2 kwietnia 1909 roku pod nowe skrzydło domu głównego, tak aby szkoła mogła pomieścić 80 dzieci.
Tymczasem dla sióstr i uczennic nastał czas ucisku. Władze carskie nękały siostry różnymi nakazami. Narzucono siostrom program nauczania i podręczniki, zarządzono likwidację kaplicy i zniesienie zakonnego trybu życia. Została ograniczona nawet ilość sióstr. Mimo tych wszystkich przeciwności szkoła a razem z nią siostry pozostały w Szymanowie. Siostry postawione w trudnej sytuacji bardzo dobrze się do niej przygotowały, m.in. przez prowadzenie tajnego nauczania. Miały bowiem dwa programy nauczania. Pierwszy oficjalny był faktycznie fikcyjny i wyciągany tylko w czasie wizytacji, oraz drugi realny, czyli zgodny z duchem patriotyzmu, którego uczono. Nacisk władz zelżał nieco dopiero po wybuchu I wojny światowej.
Początkowo siostry prowadziły gimnazjum, szkołę ludową, ochronkę dla małych dzieci oraz szkołę kroju, szycia i gospodarstwa domowego dla starszych wiejskich dziewcząt.
Okres II wojny światowej był niełatwym dla sióstr oraz klasztoru. Już we wrześniu 1939 część klasztoru została zajęta przez niemieckie wojsko. Liceum i gimnazjum zostały zamknięte, a internat rozwiązany. Mimo to od września 1940 roku ruszyły kursy krawieckie, szkołę handlową i kursy przygotowawcze do szkoły zawodowej drugiego stopnia.
Bardzo ważnym wydarzeniem było przybycie do Szymanowa w dniu 24 czerwca 1946 roku cudownego posągu Matki Bożej Jazłowieckiej, który od razu został umieszczony w kaplicy. Warto także wspomnieć, że 22 listopada 1945 roku wygnane ze Słonimia siostry przywiozły ze sobą cudowny krucyfiks, który do dziś wisi na klasztornym parterze."
Информация по комментариям в разработке