καλοκαιρινές μπύρες

  / dektipota  

Είχε μείνει η τελευταία γουλιά. Για να την πιω έπρεπε να γυρίσω το μπουκάλι και να σηκώσω το κεφάλι προς τα πάνω. Έτσι, κατά λάθος, είδα εκείνο το βράδυ τα αστέρια. Ήταν πολύ ωραία. Μάλλον ήταν όπως κάθε βράδυ, αλλά τότε τα είδα εγώ και τότε μου άρεσαν. Κυρίως εντυπωσιάστηκα με τη σκέψη πως αν δεν είχα πιει, πάλι δε θα τα 'χα δει. Σκέφτηκα πόσα δε βλέπω καρφωμένος στο πάτωμα. Kοίταξα τότε και μπρος μου. Είδα άτομα φοβισμένα. Κοιτούσαν κάτω όπως και εγώ λίγο πριν. Τα πλησίασα. Χαμογέλασα. Είπα "hi", μα με την απάντηση που πήρα ένιωσα πως τα έκανα να νιώθουν πιο άβολα από ότι νιώθαν πριν,
οπότε στράφηκα προς τους θαρραλέους. Ίσιωσα λίγο την πλάτη και τους πλησίασα. Πριν πω το "hi" μου όμως ξανά λύγισα. Με πρόλαβαν με αβάσταχτο eye contact βλέπετε.

1.
στόμα μουδιασμένο, μυαλό σε αναστολή
το βράδυ μεσ' στη νύχτα τριγυρνά το παιδί
ψάχνει μια έκπληξη κάπου να βρει
να αγαπήσει και να αγαπηθεί
μα δε μπορεί
καν να σταθεί ο μαλάκας
έμαθε να ζει στην ενοχή μα που έφταιξε δε ξέρει
τόσο βλάκας
φώτα σβηστά και ηχεία να βαράνε στα μπάσα
αυτό δεν είναι μουσική είναι ανάσα
θεία λειτουργία κι οι μουσικοί παπάδες χωρίς ράσα
σπάν την ησυχία
κι ζωή
με μουχλιασμένα τα μπροστά της τα δοντάκια να μοιάζει τόσο χαρωπή και υποφερτή


"Θα πιω άλλη μια μπύρα" σκέφτηκα. "Μου χάρισε ήδη μια έκπληξη. Που ξέρεις; Μπορεί να μου φυλάει και άλλη" Ήπια. Μέθυσα. Βρήκα τους ανθρώπους μου. Γέλασα. Ερωτεύτηκα. Μορφώθηκα. Έπεσα. Έφυγαν. Έφυγα.

2.
πλέον χαμογελά, αρκετά, ώστε να τον περνάνε για χαζό
τα love for ever του δε γράφει ποτέ με ανεξίτηλο
μιλά μόνο για όσα δε μπορεί
για όσα μπορεί δε μιλά κάνει κάτι

του λεν παίρνει την κατιούσα
μα δε τους ρώτησε
του λεν αρρώστησε
τους λέει:

-δε ξέρετε πόσο για το αντίθετο προσπαθούσα
μα τώρα πια, ξέρω απλά
πως το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να αποδεχτώ την ειλικρινή μου μετριότητα
και να τη μοιραστώ με εσάς τους τέλειους απλόχερα
-μα αυτό είναι κρίμα για όσους περιμέναμε πως θα κάνεις κάτι ωραίο
-δε με νοιάζει έτσι να το κάνω, και να το συνοδεύσω με μεγάλη υπόκλιση, και εσείς να το συνοδεύσετε με τα ωραία σας παλάμια. Είμαι και θα παραμείνω μπάμια, μα μόνο από εκείνη θα δέχομαι να με αποκαλεί μπάμια.
όλα υπέροχα
όλα χάλια


Παιδιά, έγραψα πολλά πολλά κομμάτια. Κυρίως μαλακίες, αλλά εντάξει, χρησιμεύουν πλέον τουλάχιστον ημερολογιακά
να μου θυμίζουν τις, ανά χρονικές στιγμές, ελλείψεις μου.
να μου αποδεικνύουν την αχαλίνωτη προσπάθεια μου να δημιουργήσω κάτι όμορφο με ότι εργαλείο είχα. Ο σκοπός που τα έγραψα; Δεν είμαι σίγουρος, οπότε δε θα πω. Ας μη με υπερτιμήσω και ας μη με αδικήσω. Άμα καταλήξω όμως θα σας πω.

φτάνουμε στην τελευταία γουλιά
σηκώνοντας το κεφάλι μου αυτή τη φορά
συνειδητά
δε το πήγα μέχρι τα αστέρια
κοίταξα γύρω μου
οι ταμπέλες "θαρραλέοι" και "φοβισμένοι" δεν αρκούσαν

"πλέον τους καταλάβαινα καλύτερα"
νόμιζα
"αλλά αφού το νόμιζα πήρα θάρρος και τους γνώρισα"
νόμισα
"με αγκάλιασαν. Αυτό δε το νόμισα, έγινε."
νόμισα

λιποθύμησα
το σώμα μου χόρτασε μα εγώ δε χόρτασα.
τότε πρωτοχόρεψα
παραδόθηκα στα ωραία 60'ς που παίζαν από τα μεγάλα τους ηχεία
ένιωσα κάτι σαν ελευθέρια
"σαν" όμως "ελευθερία"

και μετά και μετά;

Πε...