Beginning of Psychology | මනෝවිද්‍යාවේ ඇරඹුම # Psychology Beginning

Beginning of Psychology | මනෝවිද්‍යාවේ ඇරඹුම # Psychology Beginning #psychology
Psychology is not a subject in itself. It is important to ask deeply how it gradually evolved and became the modern scientific subject it is today. This subject has crossed multiple disciplines. Since then, both its measurement methods and approaches have undergone significant growth.
In this video we talk about the origins of psychology. What is the beginning of this psychology? The word psychology is derived from the combination of two Greek words. Mano means breath, life, soul. Science means subject, study. Wilhelm Wundt was the first to establish himself as a psychologist. He was the first to set up a laboratory and devote himself to the study of psychology. Before that, psychology was included as a sub-discipline of philosophy.
The word psychology is a word that exists in the literature of the 16th and 17th centuries. In the 16th century, it is widely believed that the theologian Philip Melanchinan was the first to talk about psychology using the Latin forms of Greek words.
Psychology took a different form as published by Christian Wolff in his Psychologia Empirica.
His works accepted psychology as the science of examining mental phenomena and it was an attempt to remove psychology from philosophy and religion.
However, many scholars during this period connected the mind and philosophy to their studies.
Psychology begins with great thinkers like Hippocrates, Socrates, Aristotle and Plato. The early philosophers spent time explaining how the world works, we are here in this world, people behave like this.
French philosopher René Descartes (1596-1650) inspired the study of the mind with his proposed dualism. The idea of dualism is that the mind and body explain how we experience human life. Descartes proposed that the mind is non-physical and that it is a state of purely non-biological consciousness and awareness.
In contrast, the body is a mechanical system that can be studied through testing and investigation. By separating the concepts of mind and body, this implies that there is a need for a study of the mind.
Another important precursor to psychology is Franz Joseph Gall (1758-1858), who introduced phrenology, the study of human skull fractures and indentations. He believed that the shape of the skull could reveal physical characteristics associated with the brain's specific functions and regions.
Psychology became more widely known in the 19th century, and during this time it developed into the modern meaning of the study of mind and behavior.
මනෝවිද්‍යාව එයටම ආවේනික වූ විෂයක් නොවේ. එය ක්‍රමිකව පරිනාමය වී වර්තමානයේ පවතින නවීන විද්‍යාත්මක විෂයක් බවට පත්වුණේ කොහොමද කියල ගැඹුරට විමසීම වැදගත්. මෙම විෂය බහුවිධ විෂයන් හරහා ගොස් ඇත. ඉන් අනතුරුව එහි මිනුම් ක්‍රම හා ප්‍රවේශයන් යන දෙකම කැපිපෙනෙන වර්ධනයක් ඇතිකරගත්තා.
මෙම වීඩියෝව තුලින් අපි මනෝවිද්‍යාවේ මුලාරම්භය ගැන කතා කරමු. කුමක්ද මේ මනෝවිද්‍යාවේ සමාරම්භය. මනෝවිද්‍යාව යන වදන නිරුක්ත වන්නේ ග්‍රීක වදන් දෙකක එකතුවෙන්. මනෝ යනු හුස්ම, ජීවය, ආත්මය යන අර්ථයයි. විද්‍යාව යනු විෂය, හැදෑරීම යන අර්ථයයි. විල්හෙල්ම් වුන්ද්ට් තමයි මනොවිද්යඥයෙක් ලෙස මුලින්ම ස්ථාපිත වුනේ. ඔහු තමයි මුලින්ම රසායනාගාරයක් ඇතිකරලා මනෝවිද්‍යාව අද්යනයට කැපවුණේ. ඊට පෙර මනෝවිද්‍යාව ඇතුලත්වුනේ දර්ශනයේ උප විෂය ක්ෂේත්‍රයක් ලෙසයි.
මනෝවිද්‍යාව කියන වචනය 16,17 යන ශතවර්ෂවල සාහිත්‍යයේ පවතී වචනයක්. 16 වන සියවසේදී බොහෝ දෙනා විශ්වාස කරන විදිහට පිලිප් මෙලන්චිනාන් කියන දෙවධර්මාචාර්යය වරයා ග්‍රීක වචන වල ලතින් හැඩතල ඔත්සේ මනෝවිද්‍යාව ගැන මුලින්ම කතාකලා.
ක්රිෂ්ටිනන් වුල්ෆ් විසින් ඔහුගේ සයිකොලොජියා එම්පිරිකා කියන කෘතියේ පළකරපු විදිහට මනෝ විද්‍යාව වෙනස් ආකෘතියක් ගනු ලැබුවා.
මනෝවිද්‍යාව මානසික සංසිද්දී පරීක්ෂාකරන විද්‍යාව විදිහට ඔහුගේ කෘති වලින් පිළිගත්තා අතර එය මනෝ විද්‍යාව දර්ශනයෙන් හා ආගමෙන් ඉවත්කරන්න දරපු උත්සාහයක් වුනා.
ඒ කොහොම වුනත් බොහෝ විද්වත්තු මේ කාලය තුල මනස හා ඔවුන්ගේ අද්‍යන වලට දර්ශනය සම්බන්ධ කලා.
මනෝවිද්‍යාව ආරම්බවන්නේ හිපොක්‍රටිස්, සොක්‍රටීස්, ඇරිස්ටෝටල්, ප්ලේටෝ වගේ ශ්‍රේෂ්ට අයිතිහාසික මනස්කාන්තයන් අතින්. මුල් ධාර්ශනිකයින් ලෝකය ක්‍රියාකරන ආකාරය, අයි අපි මේ ලෝකයට ඇවිල්ල ඉන්නේ, අයි මිනිස්සු මේවගේ හැසිරෙන්නේ කියල කාලය ව්න්කලා වගේම ඒවා නියාය ගත කළා.
ප්‍රංශ දාර්ශනික රෙනේ දෙකාර්ට්ස් (1596-1650) ඔහුගේ යෝජිත ද්විත්ව වාදය සමගින් මනස අද්‍යනය කරන්න පෙලබුනා. ද්විත්ව වාදයේ අදහසනම් මනස හා ශරීරය කියන්නේ අපි මනුෂ්‍ය ජිවිතයේ අත්විදින ආකාරය පැහැදිලි කිරීමයි.දෙකාර්ට්ස් යෝජනා කලේ මනස භවුතික නොවන බවත් එය තනිකරම ජීව විද්‍යාත්මක නොවන සවිඥානය හා සයන් දැනුවත් බවේ තත්වයක් බවයි.
ඉටප්‍රතිවිරුද්දව ශරීරය කියන්නේ පරීක්ෂණ හා විමර්ශනය හරහා අද්‍යනය කළහැකි යාන්ත්‍රික පද්දතියක්. මනස හා කය යන සංකල්ප වෙන් කිරීමෙන් මනස පිලිබන්ධව අද්යනයක් අවශ්‍ය බව මින් ගම්‍ය වනවා.
මනෝවිද්‍යාවට තවත් වැදගත් පූර්වාදර්ශයක් වන්නේ ෆ්‍රාන්ස් ජෝශේප් ගාල් (1758-1858) වන අතර ඔහු විසින් මිනිස් හිස්කබලේගටිති හා ඉන්ඩේන්ෂන් අද්‍යනය කරන ෆ්රෝනොලොජි හදුන්වා දුන්න. හිස්කබලේ හැඩය ,මොලයේ නොශ්ච්ත කාර්යයන් හා කලාපයන් සමග සම්බන්ධ අතම්ගති ලක්ෂණ හෙලිකල හැකි බව ඔහු විශ්වාස කල.