Οι πιο τρελές σοβιετικές μηχανές που δεν θα πιστεύετε ότι υπάρχουν!

Για σχεδόν 70 χρόνια, η Σοβιετική Ένωση ήταν μια υπερδύναμη που ήταν ουσιαστικά ασυναγώνιστη όσον αφορά τη μηχανική ισχύ. Επένδυσαν σε πολλά πειραματικά σχέδια για να αποδείξουν τη δύναμή τους στον κόσμο, αλλά ορισμένα οχήματα που προέκυψαν από το σοσιαλιστικό κράτος ήταν εντυπωσιακά για όλους τους λάθος λόγους. Από φρούρια με φτερά μέχρι βιδωτά φορτηγά, ακόμα και ιπτάμενους δίσκους, κανένα σοβιετικό σχέδιο δεν ήταν υπερβολικό ή τρελό! Ας ερευνήσουμε μερικά από τα πιο τρελά σοβιετικά οχήματα που δεν θα πιστεύετε ότι είναι αληθινά!
2B1 Oka
Στη Σοβιετική Ένωση, η ιδέα "το μεγαλύτερο είναι πάντα καλύτερο" έγινε αρκετά σαφής από τη δημιουργία του 2B1 Oka! Το πολύ καλά προικισμένο, πειραματικό μοντέλο πυροβολικού σχεδιάστηκε το 1957, ακριβώς όταν ο Ψυχρός Πόλεμος είχε αρχίσει να θερμαίνεται. Η Αμερική είχε πρόσφατα παρουσιάσει τον ατομικό όλμο Άνι, ο οποίος εκτόξευε τεράστια ατομικά βλήματα των 280 χιλιοστών, καθιστώντας το ένα βαγόνι που μπορούσε να ρίξει σχετικά μικρές πυρηνικές βόμβες! Σε αντίποινα, ο σοβιετικός στρατός ανέπτυξε δύο δικά του αυτοκινούμενα συστήματα πυρηνικού πυροβολικού, και το ένα από αυτά ήταν 2B1 Oka.
Η κάννη αυτού του πυροβόλου είχε ένα τρομακτικό μήκος 19.81 m, ενώ ένα άρμα Σέρμαν έχει μήκος μόλις 6.10 m! Σε αυτό το συγκλονιστικό μέγεθος, η κάννη μπορούσε να βάλλει βλήματα 420 χιλιοστών που ζύγιζαν ένα κολοσσιαίο βάρος 748.43 kg το κομμάτι, και θα μπορούσε να προκαλέσει ατομική έκρηξη σε απόσταση 45.06 km! Δυστυχώς για το Oka, το τεράστιο πυροβόλο του ήταν επίσης ένα τεράστιο πρόβλημα. Με βλήματα που ζύγιζαν περισσότερο από ένα πιάνο, η επίπονη διαδικασία φόρτωσης του κανονιού σήμαινε ότι το Oka μπορούσε να πυροδοτήσει μόνο μία φορά κάθε 5 λεπτά.
Συν τοις άλλοις, η ανάκρουση του κολοσσιαίου πυροβόλου ήταν πολύ μεγάλη για να την αντέξει το υπόλοιπο όχημα. Το ατσάλινο σασί καταστρεφόταν με κάθε βολή και ξερίζωνε ακόμη και το κιβώτιο ταχυτήτων από τις βάσεις του! Ευτυχώς, ο παράλογος σχεδιασμός εγκαταλείφθηκε τη δεκαετία του 1960, όταν τα μεγάλα όπλα έδωσαν τη θέση τους στους μεγάλους πυραύλους. Αλλά παρόλο που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε μάχη, και μόνο η κυκλοφορία του ήταν μάλλον αρκετή για να τρομάξει τους εχθρούς της Σοβιετικής Ένωσης!
1K17 Szhatie
Αν πιστέψουμε τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τα πεδία μάχης του μέλλοντος θα έχουν λέιζερ που θα πετούν προς κάθε κατεύθυνση! Και ενώ οι σύγχρονοι στρατοί αναπτύσσουν τεχνολογία λέιζερ, υπάρχει ένα σοβιετικό όχημα που έχει ήδη κατασκευαστεί για μια φουτουριστική μάχη με λέιζερ. Πρόκειται για το 1k17 Σχάτι, γνωστό και ως σοβιετικό άρμα λέιζερ!



Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1970, αν και δεν κατασκευάστηκε για να ανοίγει τρύπες στον εχθρό. Η συστοιχία των 13 λέιζερ στην κορυφή του άρματος εστίαζε μια ισχυρή πηγή φωτός μέσα από συνθετικά καλλιεργημένα ρουμπίνια, με το καθένα να ζυγίζει το απίστευτο βάρος των 66 κιλών! Κατά την πυροδότηση της συστοιχίας σε παλμούς, το Ζάτι μπορούσε να καταστρέψει τους οπτικούς αισθητήρες στα εχθρικά οχήματα και τους πυραύλους και να προκαλέσει ακόμη και άμεση τύφλωση όταν εκτοξευόταν σε εχθρικά στρατεύματα! Αλλά το απόκοσμο όπλο δεν μπήκε ποτέ σε υπηρεσία για μια σειρά από πολύ καλούς λόγους. Πρώτον, τα ρουμπίνια που είναι βαρύτερα από ένα μεγάλο φούρνο μικροκυμάτων δεν είναι φτηνά στην παραγωγή! Και δεύτερον, θα παραβίαζε το πρωτόκολλο της Σύμβασης της Γενεύης σχετικά με τα όπλα λέιζερ που προκαλούν τύφλωση, αν χρησιμοποιούνταν ποτέ για την καταπολέμηση του πεζικού. Λες και ο πόλεμος δεν ήταν αρκετά κακός, η χρήση αυτού του μέσου θα τους έφερνε πολλούς και ισχυρούς εχθρούς! Έτσι, είναι καλό που όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε το 1991, κάθε σχέδιο μαζικής παραγωγής τανκς λέιζερ έπεσε μαζί της!

Πρόγραμμα Ζβένο
Τη δεκαετία του 1930, λίγο περισσότερο από μια δεκαετία μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Σοβιετική Ρωσία συνειδητοποίησε ότι οι ουρανοί θα ήταν τα πεδία μάχης του μέλλοντος. Έτσι, άρχισε να αναπτύσσει πειραματικά αεροσκάφη για την περίπτωση που ξεκινούσε ένας Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Συναγερμός, όντως ξεκίνησε! Η Ρωσία ήταν έτοιμη να βγει στον αέρα, αλλά ένα από τα οχήματα που είχαν δημιουργήσει έμοιαζε περισσότερο με ιπτάμενο τσίρκο παρά με στρατιωτική μηχανή! Το πρόγραμμα Ζβένο, που ονομάζεται επίσης πρόγραμμα Chain Link, αφορούσε ένα βομβαρδιστικό που είχε τροποποιηθεί ειδικά όχι για να μεταφέρει βόμβες, αλλά μικρότερα μαχητικά αεροπλάνα!
Ήταν ένα σχέδιο για την εξοικονόμηση καυσίμων στην πρώτη γραμμή του μετώπου, καθώς τα βομβαρδιστικά ήταν πολύ πιο αποδοτικά σε καύσιμα από τα μικρότερα μαχητικά. Μετά την απογείωση, τα μαχητικά προσδένονταν στο αεροπλανοφόρο κατά τη διάρκεια της πτήσης με τη χρήση κάποιων ειδικών συνδέσμων. Και μόλις ήταν όλα δεμένα, το βομβαρδιστικό τα πετούσε στη μάχη και τα ανεφοδίαζε καθ' οδόν! Κάθε ένα από αυτά τα καταπληκτικά μητρικά σκάφη μπορούσε να μεταφέρει έως και 5 μαχητικά, και κάθε μαχητικό ήταν φορτωμένο με περίπου 453.59 kg βομβών. Έτσι, αν έβλεπες ένα από αυτά τα πράγματα στον ορίζοντα, ήξερες ότι σε περίμενε ένα ολόκληρο σμήνος προβλημάτων!