Öfkelenince Neden Bağırırız?

📚Bazen bir anekdot, bir özlü söz, bir hikaye insanın hayatını, düşünce biçimini, hayal dünyasını değiştirebilecek şekilde etkiler bizi.
Bu yüzden bu tür bilgelik hikayeleri bir aynadır, insanın iç dünyasını yansıtır.
🙇Hikayelerle aslında kendi duygularımızın, tecrübelerimizin ve inançlarımızın arasında buluruz kendimizi.
💡Bize bir zamanlar bildiğimiz ama sonradan unuttuğumuz şeyleri hatırlatır.
👵Bizden önceki yaşayanların halidir. Bize iyi veya kötü yönde örnek tarafları vardır.
✨Hikayelerimiz farkındalık üzerine bir eğitimdir, dersleri geçmek değildir tek amaç hayatın içindeki sihri fark edip onu anlama becerisidir. Bir yaşamdır yani masal…
⚠️Örnektir, uyarıdır, rehberdir…
💌Felsefe dünyasında yani bilgeliğe duyduğumuz aşkta hayatımızda pek çok şeyin bu kesitlerle beraber akıp gittiğini görebiliriz.
📣Bilgelik Hikayeleri serimizin ilkini sizlerle buluşturuyoruz. Keyifli dinlemeler...

Yeni videoları kaçırmamak ve abone olmak için ►https://www.youtube.com/channel/UC-Hi...

~
INSTAGRAM
  / aktiffelsefe_  

TWITTER
  / aktif_felsefe  

WEB SİTEMİZ
http://www.aktiffelsefe.org/

👉Öfkelenince Neden Bağırırız?
Hintli bir ermiş öğrencileri ile gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş. Öğrencilerine dönüp “insanlar neden birbirlerine öfke ile bağırırlar?” diye sormuş. Öğrencilerden biri “çünkü sükûnetimizi kaybederiz” deyince ermiş “ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonu ile de aktarabilecekken niye bağırırız?” diye tekrar sormuş. Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış: “İki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır. Bu uzak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar. Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir.” “Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur? Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır. Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur? Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır. Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur. İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir.” Daha sonra ermiş öğrencilerine bakarak şöyle devam etmiş: “Bu nedenle tartıştığınız zaman kalplerinizin arasına mesafe girmesine izin vermeyin. Aranıza mesafe koyacak sözcüklerden uzak durun. Aksi takdirde mesafenin arttığı öyle bir gün gelir ki, geriye dönüp birbirinize yakınlaşacak yolu bulamayabilirsiniz.