[AMC] បច្ចេកទេសធ្វើទុរេន វគ្គផលិតផ្កា (6-9-24) |

✍️ បច្ចេកទេសថែទាំទុរេនក្នុងដំណាក់កាលបង្កើតផ្កា [EP-20]
ក្នុង​ដំណាក់កាល​បង្កើត​ផ្កា ដើម​ទុរេន​ត្រូវ​ការ​ការ​គ្រប់​គ្រង​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ ដើម្បី​ធានា​ដល់​ការ​លូតលាស់​ផ្កា​ដែល​មាន​សុខភាព​ល្អ និង​មាន​ផ្លែ​ល្អ។ ខាងក្រោម​នេះ​ជា​បច្ចេកទេស​សំខាន់ៗ​ក្នុង​ការ​ថែទាំ​ដើម​ទុរេន​ក្នុង​ដំណាក់កាល​នេះ៖
១. ការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធស្រោចស្រព
ការគ្រប់គ្រងទឹក៖ នៅពេលដែលពន្លកផ្កាចាប់ផ្តើមលូតលាស់ ទឹកគួរតែត្រូវបានគ្រប់គ្រងយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។ ទឹកច្រើនពេក ឬ តិចពេកអាចប៉ះពាល់ដល់ការចេញផ្កា។
គ្រប់គ្រងសំណើម៖ ក្នុងដំណាក់កាលចេញផ្កាដំបូង ជៀសវាងការស្រោចទឹកច្រើនពេក ព្រោះដើមទុរេនតែងតែចេញផ្កា ឆ្លើយតបនឹងលក្ខខណ្ឌស្ងួតបន្តិច។ ការ​ស្រោច​ទឹក​ច្រើន​ពេក​អាច​នាំ​ឱ្យ​ជ្រុះ​គ្រាប់​។
ភាពស្ងួតហួតហែង៖ ភាពស្ងួតហួតហែងបន្តិចជារឿយៗជំរុញឱ្យមានការចេញផ្កាកាន់តែប្រសើរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលផ្កាអាចមើលឃើញ ត្រូវប្រាកដថាការស្រោចទឹកក្នុងកម្រិតមធ្យម ដើម្បីកុំឱ្យវាស្ងួត។
២. ការគ្រប់គ្រងសារធាតុចិញ្ចឹម
ការបង្កកំណើតដោយតុល្យភាព៖ ប្រើជីដែលមានតុល្យភាពខ្ពស់នៃផូស្វ័រ និងប៉ូតាស្យូម ប៉ុន្តែមានអាសូតទាប។ ផូស្វ័រជួយដល់ការបង្កើតឫស និងផ្កា ខណៈដែលប៉ូតាស្យូមពង្រឹងរុក្ខជាតិប្រឆាំងនឹងជំងឺ។
កាល់ស្យូម និងម៉ាញ៉េស្យូម ៖ មីក្រូសារធាតុទាំងនេះដើរតួនាទីក្នុងការបង្កើតផ្កា ហើយគួរតែត្រូវបានផ្គត់ផ្គង់ឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។
បាញ់ជីទឹកលើស្លឹក ៖ បាញ់លើស្លឹកដែលមានមីក្រូសារធាតុដូចជា បូរុន ស័ង្កសី និងកាល់ស្យូម អាចជួយជំរុញការបង្កើតផ្កា និងបង្កើនលទ្ធភាពនៃលំអង។
៣. ការតុបតែង និងកាត់ចេញខ្លះ
ការកាត់ចេញដោយជ្រើសរើស យកមែកដែលងាប់ ឬជំងឺចេញ ដើម្បីបង្កើនចរន្តខ្យល់ និងការជ្រាបចូលនៃពន្លឺព្រះអាទិត្យ ដែលជាកត្តាសំខាន់សម្រាប់ការលូតលាស់ផ្កា។
ការតែងផ្កា៖ ផ្កាច្រើនពេកអាចធ្វើឱ្យដើមទុរេនតានតឹង និងកាត់បន្ថយគុណភាពផ្លែ។ ការកាត់ផ្កាដែលលើសអាចជួយឱ្យដើមទុរេនផ្តោតថាមពលរបស់វាទៅលើចំនួនផ្កាដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន ដែលនាំឱ្យផ្លែទុរេនមានគុណភាពកាន់តែប្រសើរ។
៤. ការគ្រប់គ្រងសត្វល្អិត និងជំងឺ
ការត្រួតពិនិត្យជាប្រចាំ៖ ពិនិត្យរកសត្វល្អិតដូចជា មមាជខៀវ មមាជបៃតង ពីញពាងក្រហម ដង្កូវ និងសត្វល្អិតដទៃទៀតដែលអាចបំផ្លាញពន្លកផ្កា។
ការគ្រប់គ្រងសត្វល្អិត ៖ ប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតសរីរាង្គ ឬ ធម្មជាតិតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីគ្រប់គ្រងសត្វល្អិតដោយគ្មានសារធាតុគីមី។
ការកំចាត់មេរោគ ៖ ប្រើថ្នាំសម្លាប់ផ្សិតដែលសមស្រប ដើម្បីការពារជំងឺដូចជា អង់ត្រាណូស ដែលអាចបណ្តាលឱ្យជ្រុះផ្កា។
៥. ការត្រួតពិនិត្យសីតុណ្ហភាព និងសំណើម
តាមដានលក្ខខណ្ឌអាកាសធាតុ ៖ ផ្កាទុរេនមានភាពរសើបចំពោះការប្រែប្រួលសីតុណ្ហភាព និងសំណើមភ្លាមៗ។
ការលៃតម្រូវសីតុណ្ហភាព ៖ ប្រើសំណាញ់ម្លប់ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីជួយរក្សាលំនឹងសីតុណ្ហភាពអំឡុងពេលកំដៅខ្លាំង។
៦. ការលើកកម្ពស់ការលំអង
ភ្នាក់ងារធ្វើដំណើរលំអង ៖ ដើមទុរេនពឹងផ្អែកលើភ្នាក់ងារធ្វើដំណើរលំអងធម្មជាតិដូចជា ប្រចៀវ ឃ្មុំជាដើម។ ការ​បង្កើត​បរិយាកាស​ដែល​ងាយ​នឹង​លម្អង​ផ្កា​អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​ការ​រៀបចំ​ផ្លែទុរេនបានប្រសើរ​ឡើង។
ការលំអងដោយដៃ៖ ក្នុងករណីដែលការលំអងធម្មជាតិមិនគ្រប់គ្រាន់ អ្នកដាំខ្លះប្រើការបោសដោយដៃដើម្បីធ្វើដំណើរលំអងបង្កើនផ្លែ។
៧. ការគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង
ជៀសវាងកត្តាស្ត្រេស ៖ កត្តាដូចជាការកាត់ចេញភ្លាមៗ ការប្រើប្រាស់អាសូតខ្ពស់ និងការស្រោចទឹកច្រើនពេកអាចធ្វើអោយដើមទុរេនមានភាពតានតឹង និងបណ្តាលឱ្យជ្រុះផ្កា។
តាមរយៈការអនុវត្តតាមបច្ចេកទេសទាំងនេះ វានឹងអាចគាំទ្រដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ផ្កាដែលមានសុខភាពល្អ និងបង្កើនលទ្ធភាពទទួលបានផ្លែទុរេនដែលគុណភាពខ្ពស់ និងទិន្នផលច្រើន។
☎️ សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែម Tel: 015-067-077 98 20 98