Mânâ Kapısı…
Hazreti Mevlâna, Mesnevî’de şöyle buyurur:
“Mânâ kapısını döversen açarlar. Fakat bunun için fikir kanadını terket ki, seni iri bir doğan hâline getirsinler.
Fikir kanadı çamurlara bulanmıştır, ağırdır. Sen toprak yemeye alışmışsın; onun için toprak sana can gibi geliyor.
Ekmet, et… bunlar topraktır, bunları daha az ye de toprak gibi yeryüzünde kalma.
Tohum yok oldu da ondan sonra bitti, incir hâline geldi. Nerede dert varsa devâ oraya gider, nerede yoksulluk varsa nimet oraya varır.”
Hazreti Mevlâna, aşığın hâlleri hakkında da şöyle söyler:
“Âşık harâretle sevgiliyi arar… fakat sevgili geldi mi o âşık yok olur, kendisinden geçer gider!
Sen Hakk âşığısın; Hakk ona derler ki, geldi mi sende kıl ucu kadar olsun varlık kalmaz. Meğerse sen kendini yok etmeye âşıkmışsın!
Sen bir gölgesin, güneşe âşıksın… Şems geldi, elbette gölge derhâl yok olur!”
Hazreti Mevlâna, Hakk’a yakınlığı bizlere şöyle anlatır:
“Sevgiliye yakın olduğumuz kadar canımıza bile yakın olduğumuzu sanmıyorum. And içerim ki, ben onu asla anmıyorum. Çünkü anmak, yanımızda olmayanları hatırlamak demektir.”
“Birkaç kere taklit yoluyla kendimi seçtim. Kendimde olduğum zaman kendimi lâyık bulamadım. Kendimi görmeden önce dâima kendi adımı işitirdim. Ama kendimi ancak kendimden geçtikten sonra görebildim.”
Kasîde:
Ey benim gönül alan ay yüzlü güzelim! Sen benim dostum olduğun günden beri, gönlümün nûru, ağzımdan çerâğ gibi ışıklar saçıyor!
Senin güneşinin sıcaklığı ile gönül, zerre zerre inci oldu; şu ağır balçık bedenim de, baştan başa gönül kesildi!
Senin canın ile benim canım ayrı değiller, birlikte yaşıyorlar! Ama sen, daha yakına gel, elini göğsümün üstüne koy!
"Başımın üstüne düşen gölge, acaba kimindir?" diye şaşırıp kalırım da, senin lütfun seslenir! Der ki: "Kimin olacak; benim gölgem, benim gölgem!"
Belâlarla dolu olan dünya, senin yüzünden bana cennet oldu! Lütfun, öteki dünyayı nelerle dolduracak, bana ne ihsânlarda bulunacak, kim bilir?
Sen, elini başımın üstüne koyunca elin, benim tâcım olur; belime kuşandığım kemer de, senin saçlarındır!
Aşk kesemi kaptı da, ona; "Hey! Ne yapıyorsun?" diye bağırdım. O, bana dedi ki: "Ne bağırıyorsun? Hadsiz hesapsız nimetlerim senin gözünü doyurmadı mı?"
Benim yaprağım yoktu ama, yüreğim yaprak gibi titriyordu! O bana; “Korkma!" dedi. "Sen, benim emânımın haremine girdin!
Seni bağrıma öyle bir basacağım ki, vardan da kurtulacaksın, yoktan da. Bütün gece benim çalgıcılarımı seyredecek, şarkılarımı dinleyeceksin!
Seni birliğe ulaştırayım, ebedî olarak mest edeyim de, benim ölümsüz zevkime iyice inan!..
Baharımın nefesleri, gönlü gül bahçesine döndürdü; erguvan renkli şarabım da, yüzü gül bahçesine çevirir!”
(Dîvân-ı Kebîr,IV/1830)
MEVLÂNA CELÂLEDDİN RÛMÎ
Kâinatın nûru Hazreti Muhammed Efendimizin, Ehlibeyt Efendilerimizin, yüce Pîrimiz Hüdâvendigâr Mevlâna’mızın, Pîrân Efendilerimizin selâmları, feyizleri ve güzel keremleri, bizleri sevenlerin ve bizleri izleyenlerin üzerine olsun. Allah, sizleri hep güzel günlerde yaşatsın. Sevgiler, Allah'a emânet olun. Huu…
HASAN ÇIKAR DEDE
Derleyen ve Seslendiren: Sibel Safiye Avcı
Sabâ Ney Taksimi: Emre Işık
www.hasancikardede.com
www.mesnevideyolculuk.com
/ @birlikdukkani
#mesnevi #kuranikerim #mevlana #hzmevlana #hazretimevlana #mevlanarumi #rumi #mevlanacelaleddinrumi #hzsems #semsitebrizi #hazretisems #hzmuhammed #hazretimuhammed #hzali #hazretiali #hasancikardede #ehlibeyt #piran #evliyaullah #mesnevideyolculuk #birlikdükkanı #tasavvuf #sevgi #tevazu #ahlak #mevlevi #mevlevilik #insan #iman #aşk
Информация по комментариям в разработке