บุญที่ได้ฟัง ประวัติหลวงพ่อสมภพ โชติปัญโญ

หลวงพ่อสมภพ โชติปัญโญ วัดไตรสิกขาทลามลตาราม อ.คำตากล้า จ.สกลนคร

ชาติภูมิ
หลวงพ่อสมภพ หรือ พระอาจารย์สมภพ โชติปญฺโญ นามเดิมชื่อ สมภพ ยอดหอ เกิดเมื่อวันที่ ๑๑ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๒ (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖) ณ บ้านแพด ตําบลแพด อําเภอคําตากล้า จังหวัดสกลนคร บิดาชื่อ นายจูม ยอดหอ และมารดาชื่อ นางสอน ยอดหอ มีพี่น้องร่วมสายโลหิตเดียวกัน ทั้งหมด ๑๒ คน ท่าน เป็นบุตรคนที่ ๕ ในจํานวน ๑๒ คน ครอบครัวของท่านมีต้นกําเนิดที่บ้านนายาง อําเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อ ครอบครัวประสบกับภาวการณ์หาเลี้ยงชีพที่ขัดสน บิดาและมารดาของท่านจึงได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานใหม่ที่บ้านวังชมพู ตําบลแพด อําเภอคําตากล้า จังหวัดสกลนคร

อุปสมบท
เมื่อมีอายุ ๓๖ ปี ก็เกิดความคิดขึ้นว่า การที่เราลงทุนไปสร้างวัดจะให้ได้ประโยชน์มากเราจะต้องบวช จึงได้เดินทางกลับมาสู่มาตุภูมิแล้วก็ไปอุปสมบทที่วัดเนินพระเนาว์ ตําบลโพธิ์ชัย อําเภอเมือง จังหวัดหนองคาย ในปีพุทธศักราช ๒๕๒๘ โดยมี พระครูภาวนาปัญญาภรณ์ (หลวงปู่บุญส่ง โกวิโท) เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับนามฉายาว่า “โชติปญฺโญ” แปลว่า “ผู้มีปัญญาอันโชติช่วง ประดุจดวงประทีป”

หลังจากอุปสมบท ก็ได้เข้าปฏิบัติกรรมฐานเป็นเวลา ๑ ปี โดยไม่พูดคุยกับใคร นั่งสมาธิปฏิบัติกรรมฐานตลอดเวลา เดิมแรกท่านตั้งใจว่าจะปฏิบัติอย่างน้อย ๓ ปี แต่ก็ไม่ได้ตามความประสงค์ พอครบปี พระอุปัชฌาย์ก็ได้เรียกไปแปลธรรมะภาคภาษาอังกฤษและ เริ่มเทศน์ให้ชาวต่างชาติฟัง หลังจากนั้นก็ได้รับเป็นภารธุระเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้กับพระอุปัชฌาย์ ในสถานที่ต่างๆ กลายเป็นพระนักเทศน์ผู้ทรงความรู้ เป็นที่พึ่งแก่ญาติธรรมผู้ใฝ่ในการปฏิบัติธรรมเป็นลําดับสืบต่อมา เมื่อเหตุการณ์ล่วงเลยพ้นผ่านไป พระอาจารย์สมภพ โชติปญฺโญ จึงได้ขอลาพระอุปัชฌาย์ มาอยู่จําพรรษายังบ้านเกิดของตน

การจำพรรษา
พรรษาที่ ๑ ปี พ.ศ. ๒๕๒๘ จำพรรษาที่วัดเนินพระเนาว์ อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย
พรรษาที่ ๒-๑๘ พ.ศ. ๒๕๒๙ – ๒๕๔๐ จำพรรษาที่วัดนิพเพธพลาราม อำเภอคำตากล้า จังหวัดสกลนคร
พรรษาที่ ๑๙-ปัจจุบัน ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๔๑ – ปัจจุบัน จำพรรษา ณ วัดไตรสิกขาทลามลตาราม อำเภอคำตากล้า จังหวัดสกลนคร

หลวงพ่อสมภพ โชติปัญโญ ได้เริ่มประกาศตนเองในการเป็นผู้นําปฏิบัติและ เผยแผ่พระธรรมคําสอน ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างจริงจัง ในประมาณปี ๒๕๒๙ โดยท่าน ได้ดําเนินตามรอยบาทพระศาสดาอย่างน่าอนุโมทนา ท่านยอมละทิ้งความสุข ความสบาย ที่ได้รับอย่างพรั่งพร้อมในชีวิตฆราวาส โดยไม่มีความอาลัยในสิ่งเหล่านั้น ด้วยปณิธานที่มุ่งมั่น หวังในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา สํานักแรกที่ท่านหลวงพ่อสมภพ โชติปัญโญ ได้เริ่มการ เผยแผ่ คือวัดนิพเพธพลาราม ในเขตหมู่บ้านแพด บนเนื้อประมาณที่ ๕๐ ไร่ ซึ่งเป็นป่าและเต็ม ไปด้วยไม้นานาชนิด มีทั้งสัตว์ป่าและสัตว์เลี้ยงทั่วไป เช่น ไก่ป่า นกยูง ลิง เป็นต้น ศาสนสถาน ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ ก่อกําเนิดเกิดขึ้นได้ด้วยน้ําพักน้ําแรงจากค่าจ้างในการทํางานของท่านเอง

ด้วยเหตุผลนี้เอง ท่านจึงได้ก่อตั้ง สํานักไตรสิกขาทลามลตาราม ขึ้นโดยการปลูกป่าตามอุดมการณ์เนื้อที่ผืนป่าที่ปลูกแล้วกว่า ๔๐๐ไร่ ฉ่ำชื่นด้วยผืนป่าให้สมกับชื่อที่เป็น ภาษาบาลีว่า “ไตรสิกขาทลามลตาม” อันแปลว่า อารามอันทรงไว้ซึ่งความสดชื่น ด้วยอุดมการณ์ที่ว่า

“เพียงแมกไม้ฉ่ำชื่นในผืนป่า
เพียงธาราเจิ่งขังทั้งเย็นใส
เพียงเสียงสัตว์เริงร้องก้องพงไพร
เพียงเพื่อให้ผองมวลมิตรใกล้ชิดพุทธธรรม”

หลวงพ่อสมภพ โชติปญฺโญ เป็นพระนักปฏิบัติที่มีผลงานมากมายหลายประการ แต่ผลงานที่เด่น คือ การแสดงธรรม โดยนําประสบการณ์ที่เกี่ยวกับหลักปฏิบัติธรรมที่เรียกว่า สติปัฏฐาน ๔ มาเผยแผ่ให้ประชาชนในอีสาน ภูมิภาคอื่น และต่างประเทศ ได้เข้าใจและปฏิบัติ ตามได้อย่างถูกต้องด้วยการสื่อด้วยภาษาอีสานและภาษาแต่ละพื้นที่ ทําให้ประชาชนรู้จักท่าน เพราะท่านได้ทุ่มเทกําลังในการแสดงธรรมเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ซึ่งถือได้ว่าเป็นงาน หลักของพระสงฆ์สาวกของพระพุทธเจ้า จะต้องกระทําเพื่อให้สัทธรรมของศาสนาแพร่หลาย หลวงพ่อสมภพ โชติปญฺโญ ได้ยึดมั่นในการเผยแผ่จนมีผู้เคารพ เลื่อมใส ศรัทธา ในพระรัตนตรัย น้อมนําเอาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ไปประพฤติปฏิบัติเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ ตนเองและสังคม

ปัจจุบัน หลวงพ่อสมภพ โชติปัญโญ ท่านจำพรรษา ณ วัดไตรสิกขาทลมลตาราม ตำบลแพด อำเภอคำตากล้า จังหวัดสกลนคร ท่านอาพาธเนื่องจากเส้นเลือดในสมองแตก มีอาการอัมพาตไปครึ่งซีกทั้งตัว ช่วยตัวเองเกือบไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็นและมีศิษย์คอยดูแลอย่างใกล้ชิด


แหล่งที่มาบทความประวัติ 108 พระเกจิ เว็ปไซต์ 108prageji.com