غزلیات حافظ شماره 118 - آن کس که به دست، جام دارد

غزلیات حافظ شماره 118 - آن کس که به دست، جام دارد




آن کس که به دست، جام دارد

سلطانیِ جَم، مُدام دارد

آبی که خِضِر حیات از او یافت

در میکده جو، که جام دارد

سررشتهٔ جان، به جام بگذار

کـ‌این رشته از او نظام دارد

ما و می و زاهدان و تقوا

تا یار، سرِ کدام دارد

بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست

در دور، کسی که کام دارد

نرگس همه شیوه‌های مستی

از چشمِ خوش تو وام دارد

ذکرِ رخ و زلف تو دلم را

وردیست که صبح و شام دارد

بر سینهٔ ریشِ دردمندان

لعلت نمکی تمام دارد

در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان

حُسنِ تو دو صد غلام دارد

----------------------------------
He who has got the cup in his hand,
Forever has the sovereignty of Jamshíd.
The water from which Khizr found life,
Seek in the tavern, because it has the cup.
Consign the tip of life's thread to the cup,
Because this thread owes its stringing to it.
Us and the wine, and the devout and abstinence
Let's see which the friend has a liking for.
Other than from your lip, O server of wine,
There is not in the revolving world anyone who has satisfaction.
The narcissus all the guiles of drunkenness
From your merry eye has on loan.
Memorizing your face and tress is for my heart
The litany it performs night and morning.
For the scarred breast of the pain -stricken,
Your ruby has the perfect saltiness.
In the pit of the chin, O beloved,
Your beauty has two hundred slaves like Háfiz.
--------------------------------------------------
Record&Mixing : Samet Musix
Video&Editing : Samet Moviex
Nrrator : Milad Samet