Armia Czerwona w Krakowie: pijany rabuś bohaterem radzieckim - Stefan Szlachtycz. Świadkowie Epoki

Nagranie zrealizowane przez INSTYTUT PILECKIEGO w ramach projektu ŚWIADKOWIE EPOKI.

Witamy na kanale Świadkowie Epoki. Jeśli uważasz materiał za WARTOŚCIOWY prosimy o "ŁAPKĘ W GÓRĘ". Zapraszamy też do oglądania innych nagrań z kanału "Świadkowie Epoki".
Prosimy o SUBSKRYPCJĘ, pozwoli nam to rozwinąć kanał i dzielić się coraz ciekawszymi historiami.
Zachęcamy też do podzielenia się swoją opinią w KOMENTARZACH. A może znasz kogoś, kto mógłby opowiedzieć nam swoją historię?

Pisz do nas na adres: [email protected]

Nasz dzisiejszy bohater:
Stefan Szlachtycz (ur. 1930 w Krakowie), reżyser filmowy, telewizyjny i teatralny. Wspomina pierwsze chwile po wejściu Rosjan do Krakowa w 1945. Razem z rodziną i sąsiadami ukrywał się wtedy w piwnicy, gdzie znaleźli ich żołnierze Armii Czerwonej. Kobiety zaczęły narzekać, że od kilku dni żyją w podziemiu, nie mają co jeść, jest bardzo zimno i już ciężko wytrzymać. Rosjanie w swym „humanitaryzmie” zaproponowali, że skrócą tę męki i rozstrzelają wszystkich. Na szczęście mama Stefana Szlachtycza zachowała przytomność umysłu i zaprosiła Rosjan na wódkę, którą wcześniej dostała od wycofujących się Niemców. Żołnierze zapomnieli o swoich planach i udało się ocalić mieszkańców kamienicy. Po ugruntowaniu się władzy komunistycznej normalne stały się rabunkowe najścia wojskowych. W jednych z takich przypadków pijany żołnierz Armii Czerwonej zdetonował przypadkowo granat, a jego koledzy – chcą uniknąć represji ze strony dowództwa – po prostu zakopali jego ciało przy kamienicy i uciekli. Tuż po wojnie Stefan Szlachtycz zaczął chodzić do szkoły, która mieściła się w dawnych niemieckich koszarach. Lubił zwiedzać ten budynek, w którym wciąż znajdowało się sporo broni. Tak poznał się ze swoim rówieśnikiem Sławomirem Mrożkiem – obydwaj chłopcy nosili okulary, co wówczas było dość rzadko spotykane w przypadku nastolatków.

Copyright by Instytut Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego.