Nevid Müsmir- Dem

aç ellerini kunuta terdir geceler
göklerden akan zemzemelerdir geceler
uç, her gece ruya çeşmesinden bir iç
keflen(sarhoş ol) güzelim gör(bak) ne haberdir, geceler

geçmiş ne diyor? diyor ki: Cem (efsanevi bir şah ismi)den danışın
lakin gelecek diyor direm ( dirhem-para)den danışın
benden soruşun(sorun) deyim( diyeyim) ki ey insanlar!
geçmiş, gelecek ölendi(r) DEM (şimdi) den danışın

bilmem ne deyim (diyeyim) o dem ki sey sey( hezyan) diyerem
bir "ya" diyeli "HÜDA"(tanri) deyip "ey" diyerem
ahiste getir kulağını gizlin işit her dem dil ucu" Hu" çağırıp hey( ardı arda) diyerem

aşkın namazın kılanlara aşk olsun
mütriplere Tef çalanlara aşk olsun
dünya özü cife (ceset, leş) dir talepkarları it (köpek)
dünyadan uzak kalanlara aşk olsun

aşkın nesimin elinden asan (kolayca) verme
gördün geliri(geliyor) yapış onu, can verme!
gördüm gece yarı yalvarırdı "ASİ"
ra rabb! ona dert ver, da(ha) derman verme... İstanbul Türkçesiyle.

Söz. Davut MÜSMİR
beste: Nevid Müsmir