Perumal & Providence - Vol 4 | Senniyongu | Vignesh Ishwar | Sayee Rakshith | Ravi G

Perumal and Providence | Volume 4 | Senniyongu (Switch on Captions for Lyrics)

Pasuram composed by Periyazhwar in the Periyazhwar Thirumozhi section of the Nalayara Divya Prabhandham [Between Versus 0463 - 0473]

Tune composed by Vignesh Ishwar and Sayee Rakshith

Singer : Vignesh Ishwar

Music Produced and Arranged by Ravi G

Mrudangam and other percussions : Praveen Sparsh

Violin arrangements : Sayee Rakshith

Recorded at Soundcreed studios by Ravi G and Sayee Rakshith

Creative Consultant : Ravi G , Bharat Sundar

Project curation : Aditya Balasundaram , Natteri Srihari Parthasarathy Swami.

Mixed and Mastered by Ishit Kuberkar at Soundpotion Studios

Video Edited by : Neeraj M Selvaganapathy
Shot by Neeraj M Selvaganapathy and Licensed from Pexels

Artwork - Sai Prabhu - Asa Chitrakala

Music Produced and Owned by Sound Creed LLP
______________________________________________________________________

Lyrics
சென்னி யோங்கு
தண்திரு வேங்கட முடையாய்
உலகுதன்னை வாழ நின்ற நம்பீ!தாமோதரசதிரா
என்னையும் என்னுடைமையையும் உன்சக்கரப் பொறியொற்றிக் கொண்டு*
நின்னருளே புரிந்திருந்தேன் இனிஎன் திருக்குறிப்பே

பறவை யேறு பரம்புருடா! நீஎன்னைக் கைக்கொண்டபின்*
பிறவி யென்னும் கடலும் வற்றிப் பெரும்பதமாகின்றதால்*
இறவு செய்யும் பாவக்காடு தீக்கொளீஇ வேகின்றதால்*
அறிவை யென்னும் அமுதவாறு தலைப்பற்றி வாய்க்கொண்டதே.

எம்மனா! என்குல தெய்வமே! என்னுடைய நாயகனே!*
நின்னுளேனாய்ப் பெற்ற நன்மை இவ்வுலகினில் ஆர்பெறுவார்*
நம்மன் போலே வீழ்த்தமுக்கும் நாட்டிலுள்ள பாவ மெல்லாம்*
சும்மெனாதே கைவிட்டோடித் தூறுகள் பாய்ந்தனவே.

கடல்கடைந்து அமுதம் கொண்டு கலசத்தை நிறைத்தாற்போல்*
உடலுருகி வாய்திறந்து மடுத்துஉன்னை நிறைத்துக் கொண்டேன்*
கொடுமை செய்யும் கூற்றமும் என்கோலாடி குறுகப்பெறா*
தடவரைத்தோள் சக்கரபாணீ! சார்ங்கவிற் சேவகனே!

பொன்னைக் கொண்டு உரைகல்மீதே நிறமெழ வுரைத்தாற்போல்*
உன்னைக் கொண்டுஎன் நாவகம்பால் மாற்றின்றி உரைத்துக் கொண்டேன்*
உன்னைக் கொண்டு என்னுள் வைத்தேன் என்னையும் உன்னிலிட்டேன்*
என்னப்பா!என்னிருடீகேசா!என்னுயிர்க் காவலனே!

உன்னுடைய விக்கிரமம் ஒன்றொழி யாமல் எல்லாம்*
என்னுடைய நெஞ்சகம்பால் சுவர்வழி எழுதிக் கொண்டேன்*
மன்னடங் கமழு வலங்கைக் கொண்ட இராமநம்பீ!*
என்னிடை வந்துஎம் பெருமான்! இனியெங்குப் போகின்றதே

பருப்பதத்துக் கயல்பொறித்த பாண்டியர் குலபதிபோல்*
திருப்பொலிந்த சேவடி எஞ்சென்னியின் மேல்பொறித்தாய்*
மருப்பொசித்தாய்! மல்லடர்த்தாய்! என்றென்றுஉன் வாசகமே*
உருப்பொலிந்த நாவினேனை உனக்கு உரித்தாகினையே.

அனந்தன் பாலும் கருடன் பாலும் ஐதுநொய்தாக வைத்து *என்
மனந்த னுள்ளே வந்துவைகி வாழச்செய்தாய் எம்பிரான்!*
நினைந்து என்னுள்ளே நின்றுநெக்குக் கண்கள் அசும்பொழுக*
நினைந்திருந்தே சிரமம் தீர்ந்தேன் நேமி நெடியவனே!

பனிக்கடலில் பள்ளி கோளைப் பழக விட்டு*ஓடிவந்துஎன்
மனக்கடலில் வாழ வல்ல மாய மணாள நம்பீ!*
தனிக்கடலே தனிச்சுடரே தனியுலகே என்றென்று*
உனக்கிடமா யிருக்க என்னை உனக்கு உரித்தாக்கினையே.

சாற்றுப்பாட்டுக்கள்

தடவரைவாய் மிளிர்ந்து மின்னும் தவள நெடுங் கொடிபோல்*
சுடரொளியாய் நெஞ்சி னுள்ளே தோன்றும்என் சோதிநம்பி!*
வடதடமும் வைகுந்தமும் மதிள்துவராபதியும்*
இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு என்பால் இடவகை கொண்டனையே.

வேயர் தங்கள் குலத்துதித்த விட்டுசித்தன் மனத்தே
கோயில் கொண்ட கோவலனைக் கொழுங்குளிர் முகில்வண்ணனை
ஆயரேற்றை அமரர் கோவை அந்தணர் தம் அமுதத்தினை
சாயை போலப் பாட வல்லார் தாமும் அணுக்கர்களே.