เรียนรู้จากข่าว : ชำแหละจิตนักข่มขืน เหตุใดต้องข่มขืน ? แม้การศึกษาสูง ร่ำรวยเงินทองและอำนาจ

เรียนรู้จากข่าว : เจาะจิตวิทยานักข่มขืน เหตุใดต้องข่มขืน
การข่มขืนนั้น ถือว่าเป็นกามวิปริตชนิดหนึ่งจากการศึกษาพบว่าผู้ข่มขืนมักมาจากครอบครัวที่ไม่อบอุ่น หรือเป็นครอบครัวแตกแยก มีทั้งพวกที่ปัญญาอ่อน และพวกที่ฉลาดมากๆ ก็พบได้และมักจะพบอาการของกามวิปริตอื่นๆ แอบแฝงอยู่ด้วย เช่น เป็นพวกชอบแอบดูตามห้องน้ำ สนใจเรื่องเพศมากเป็นพิเศษ หรือชอบอวัยวะเพศหรือเป็นพวกซาดิสม์ หรือมีปมด้อยอย่างอื่น ๆ ในจิตใจ

แรงจูงใจที่ทำให้อยากข่มขืนนั้นมีหลายอย่าง ตั้งแต่กินเหล้าเข้าไปแล้วเกิดความกล้าจนลืมกลัว จนถึงถูกชักจูงให้ไปร่วมขบวนการข่มขืนเป็นหมู่โดยเพื่อนฝูงชวนไป แต่ถ้าหากเป็นคนที่นิยมการข่มขืนจริงๆ แล้ว มักจะเป็นพวกที่ต้องการจะแสดงความมีอำนาจเหนือคนอื่น หรือแสดงความก้าวร้าวต่อผู้อื่น ซึ่งสิ่งที่เขากระทำนั้นก็คือทำให้ผู้หญิงอีกคนหนึ่งเจ็บใจ กลัว แค้น แล้วเขาจะรู้สึกว่าเขาเป็นผู้“ชนะ”

ส่วนการที่มีคนกล่าวว่า ผู้หญิงมาทำท่ายั่วยวนทำให้เกิดการข่มขืนนั้น อาจจะเป็นจริงหรือไม่จริงก็ได้ เพราะนักข่มขืนแต่ละคนจะเลือก “พฤติกรรมจูงใจให้ข่มขืน” ไม่เหมือนกัน บางคนจะข่มขืนคนที่ร้องไห้กลัว ในขณะที่บางคนจะข่มขืนคนที่ทำท่าทางโอหัง และชอบใช้กำลังหรือชอบข่มขืนคนที่แต่งตัวยั่วยวน

อยากจะแบ่งชนิดของนักข่มขืนให้เห็นชัดๆกันสี่อย่างดังต่อไปนี้คือ

ประเภทที่ 1 เป็นพวกที่มีจิตใจปกติ แต่จะมีลักษณะของจิตใจที่มีความเป็นเด็กสูงมาก การพัฒนาการทางเพศอาจจะเป็นไปได้ช้า เขาอาจจะเป็นคนกลัวผู้หญิงด้วยซ้ำไป เพราะในชีวิตจริงเขาอาจจะกลัวแม่ ซึ่งก้าวร้าวกับพ่อหรือกับตัวเขา แต่เขาจะมีความต้องการทางเพศตามสัญชาตญาณ เวลาเขากินเหล้าเข้าไป เขาจะเกิดความก้าวร้าวและกล้าทำอะไรต่าง ๆ ที่ตรงข้ามกับชีวิตของเขาได้ ทีเคยอาย ๆ เงียบ ๆ หงิม ๆ ก็กลับกลายเป็นตรงกันข้าม พวกนี้มักจะเป็นนักข่มขืนที่เราคาดไม่ถึง และมักเป็นพวกที่ผู้หญิงอาจจะไว้ใจให้ไปส่งบ้างหรืออยู่ด้วยตามลำพัง เพราะไม่คิดว่าคนที่สุภาพ ๆ เงียบ ๆ อาย ๆ จะกล้าข่มขืนได้ พวกนี้เวลาหายเมาแล้วก็จะรู้ตัวและรู้สึกละอายแก่ใจ แต่เวลาเมาเหล้าอีกก็จะทำอีก มักเป็นพวกติดเหล้า มีชีวิตซึมเศร้า แลดูเหงา ๆ หงอย ๆ สาว ๆ ควรระวังผู้ชายหงิมๆพวกนี้ให้ดี
ประเภทที่ 2 เป็นพวกซาดิสม์ คือ มีความสุขกับการจะมีเพศสัมพันธ์ เมื่อได้เห็นอีกฝ่ายหนึ่งเจ็บปวดหรือหวาดกลัว ฉะนั้นเสียงร้องหรือความเจ็บปวดทรมานของผู้หญิง จึงเป็นเครื่องเร้าใจให้เขามีความต้องการทางเพศมากขึ้น พวกนี้มาจากครอบครัวแตกแยกหรือโหดร้าย พ่อติดเหล้า หรือเจ้าชู้ มีหลายเมีย เด็กจะเกลียดทั้งพ่อและแม่ เพราะเขาไม่เคยได้รับความสุขมาก่อน เขาจึงพอใจจะเห็นคนอื่นได้รับความทุกข์เช่นเดียวกับเขา นักข่มขืนพวกนี้อาจจะฆ่าผู้หญิงหลังข่มขืนแล้วก็ได้
ประเภทที่ 3 เป็นพวกต่อต้านสังคม หรืออันธพาล พวกนี้จะออกรวมกลุ่มข่มขืนเป็นหมู่ อย่างที่เรียกว่าลงแขกหรือข่มขืนเดี่ยว ๆ ก็ได้ แต่ในจิตใจของเขาจะมีความรู้สึกต่อต้านกับกฏเกณฑ์ของสังคมอยู่เรื่อย ๆ แม้แต่การต่อต้านทางกฎหมาย มักมาจากครอบครัวที่ไม่เป็นสุข ครอบครัวแตกแยก มองเห็นความไม่เป็นธรรมในสังคม หรือในครอบครัวตั้งแต่เด็ก ๆ และ คิดอยากตั้งสังคมใหม่ หรือต่อต้านไปเลย บางคนทำตัวเป็นหัวหน้า อยากเป็นใหญ่เป็นโต บุคคลเหล่านี้แม้จะได้รับการลงโทษเพียงไร ก็แก้ไขปรับปรุงได้ยาก และหลาย ๆ คนเป็นคนที่ฉลาดมากทั้งในการศึกษาหรือการแสดงพฤติกรรมต่อสังคม ภายนอกอาจจะแลดูสุภาพ อ่อนน้อม แต่จิตใจเต็มไปด้วยความอิจฉาคนอื่น และเคียดแค้นสังคม หรือบางรายจะแสดงกิริยาก้าวร้าวและดูถูกคนอื่น ๆ ในเชิงอิจฉา หรือต่อต้านอย่างชัดแจ้งก็ได้
ประเภทที่ 4 เป็นพวกคนไข้โรคจิต ทำไปด้วยความไม่รู้ตัว อาจมีประสาทหลอน หรือหูแว่ว ได้ยินเสียงสั่งให้ข่มขืน หรือมีความผิดปกติทางด้านความคิด ซึ่งคิดผิด ๆ พวกนี้เป็นพวกที่ต้องการการรักษาทางจิตเวช ซึ่งได้ผลโดยการใช้ยาอย่างถูกต้องจากจิตแพทย์ อย่างไรก็ตาม การถูกข่มขืนเป็นพฤติกรรมที่ทารุณและโหดร้ายมากสำหรับผู้หญิงผู้เคราะห์ร้าย ไม่ว่าจะถูกข่มขืนโดยคนที่ป่วยทางจิตหรือพวกที่มี “บาดแผลทางใจ” ชนิดใดก็ตาม นอกเหนือจากการลงโทษตามกฎหมาย ซึ่งควรจะจริงจังและรุนแรงแล้ว การที่จะให้พ่อแม่ตระหนักถึงความสำคัญในการอบรมเลี้ยงดู ให้ความรักและความอบอุ่นแก่ลูกนั้น จะเป็นการช่วยลดอัตราของผู้ที่จะเป็น “นักข่มขืน” ลงได้บ้าง