කිසිම දිනක දන් නොදුන් සිටුවරයාට සරණක් නොමැතිව කර්මය පළදුන් හැටි | The millionaire Ananda

කිසිම දිනක දන් නොදුන් ආනන්ද සිටුවරයා | Ananda the millionaire who did not like charity.

බුදුරදුන්ගේ කාලයේ සැවැත් නුවර ආනන්ද නම් සිටුවරයෙක් ජීවත් වුණා. ඔහුට අසූ කෝටියක් ධනය තිබුණා. ඔහු තම පුතාට මෙසේ අවවාද කළා.
මගේ පුතේ අසූ කෝටියක් වූ ධනය මහා විශාල ධනයක් කියල හිතන්න එපා. කිසිම දේකට මේ ධනය වියදම් කරන්න එපා. තව තවත් ධනය මෙයට එකතු කර ගන්න. එක බැගින් වියදම් කළත් මේ ධනය අවසන් වෙනවා. වේයා කුඩා වුව ද ගොඩනගන තුඹස කො තරම් විශාල ද? ඒ අනුව නුඹ ද මේ ධනයට තව තවත් ධනය රැස්කර ගන්න. අඳුන් ගෙන දිනපතා ඇස් ආලේප කරන විට ඒ බඳුනේ අඳුන් අවසන් වෙනවා. ඒ බව දැන ධනය වියදම් නොකළ යුතුයි. තම පුතාට හැම මොහොතකම අවවාද කලා.
ඉතාමත් ලෝභ කිසිදු සැපක් නොවින්ද මේ සිටුවරයා මිය ගියා.
මේ ආනන්ද සිටුවරයා මියගිය බව අසා කොසොල් රජු ඔහුගේ පුතාට සිටු තනතුර පිරිනැමුවා.
ආනන්ද සිටුතුමා මියගොස් ඒ නගරයේ ම සැඬොල් දුප්පත් කාන්තාවකගේ කුසේ පිළිසිඳ ගත්තා. ඔවුන් හිඟමනෙන් දුක සේ ජීවත් වුණා. ආනන්ද සිටුවරයා මියගොස් සැඬොල් කාන්තාවගේ කුස තුළ පිළිසිඳ ගත් දා සිට සියලු සැඬොල් පවුල්වල අයට හිඟමන් අහිමි වුණා. අපට මෙතෙක් කල් මෙහෙම දෙයක් සිදුවෙලා නැහැ. දැන් මෙහෙම වන්නේ ඇයි? '
අප අතරේ අවාසනාවන්තයෙක් උපත ලබා සිටිනවා ද?” සැඬොල් ප්‍රධානියා විමසුවා. එය සෙවීම සඳහා ඔහු උපක්‍රමයක් යෙදුවා.
සැඩොල් පවුල් දහස පන්සියයක් බැගින් දෙ කොටසක් කළා. සිටුවරයා පිළිසඳගත් කාන්තාව සිටි පවුල් පන්සියයට රැකියා අහිමි වුණා. අනෙක් පවුල් පන්සියයට රැකියා ලැබුණා. නැවතත් ඒ පවුල් පන්සියය පවුල් දෙසිය පනහ බැගින් වෙන් කළා. එහිදීත් අර කාන්තාව සිටි පවුල් දෙසිය පනහට රැකියා අහිමි වුණා. මේ ආකාරයට බෙදා ගෙන යද්දී ආනන්ද සිටුවරයා පිළිසිඳ ගත් ඒ කාන්තාවත්, ඇගේ සැමියාත් තනි වුණා. ඔවුන් දෙදෙනා සැඬොල් කුලයෙන් නෙරපා දැමුවා. සැමියා ද ඈ අතහැර දමා ගියා.
මේ දරුවා කුස දරා සිඟමන් ගිය ද ඇයට වෙනදා මෙන් කිසිදු දෙයක් ලැබුණේ නැහැ. බොහෝ දිනවල නිරාහාර ව කල්ගත කළා. ඇය ඉතා දුබල වුණා. අවසානයේ දී ඉතා අවාසනාවන්ත ඇස්, කන්, නාසා ඉතා විරූප දරුවෙකු බිහිකලා. ඔහු මිනිස් ලොව සිටිය දී කිසිදු පිනක් නො කළ බැවින්, ඔහු ඉතා අවලස්සන වුණා. විරූපි ප්‍රේතයෙක් සේ දුටුවන් බියට පත්වෙන රූපයක් ලැබුණා. කෙතරම් අවලස්සන වුව ද මව ඔහු පෝෂණය කළා. දරුවා කැටුව ගිය කිසිම දිනයක දී ඇයට සිඟමනක් ලැබුණේ නැහැ. දරුවා නිවසේ රඳවා ගිය දිනවල දී ඇය යමක් උපයා ගත්තා. දරුවාට ඇවිද ගන්නට පුළුවන් වයසට ආ විට ඇය පිඟානක් දරුවාගේ අතට දී “පුතේ නුඹ නිසා මා විඳි දුක් අපමණ යි. තවදුරටත් නුඹ රැක ගැනීම මට ඉතා අසීරු යි. ඒ නිසා නුඹ මේ නුවර සිඟා කා ජීවත් වෙන්න” කියා දරුවා තනිකර දමා ඇය ගියා.
මේ විරූපී දරුවා සිඟමනේ යද්දී ආනන්ද සිටුතුමා ජීවත් වූ මාළිගය පිහිටි ස්ථානයට ආවා. තමා මීට පෙර ජීවිතයේ ජීවත් වූ මාළිගය මේ යැයි මතකයට ආ දරුවා මැඳුරට පිවිසෙන වාසල් දොරවල් තුනක් පසුකර ඉදිරියට ගියා. සිටු මැඳුරේ වාසල් දොරටුව අසල දී මාළිගයේ දාසයන් එක් වී විරූපී සිඟන දරුවාට තළා පෙළා මහමඟ තිබූ කසළ ගොඩකට ඇද දැමුවා.

Ananda the millionaire who did not like charity |

During the Buddha's time, there lived a sage named Ananda in Sawat. He had wealth of eighty crores. He warned his son:
Don't think that my son's wealth of eighty crores is a great wealth. Do not spend this wealth on anything. Add more wealth to this. Even if you spend one each, this wealth will run out. Even if it's small, how big is it? Accordingly, you also accumulate more wealth for this wealth. When you take the herbs and apply them to your eyes every day, the herbs in that pot will run out. Knowing that, one should not spend wealth. He warned his son every moment.
Very greedy and without any pleasure, this planter died.
On hearing that this Ananda Situ had died, King Kosol offered the position of Situ to his son.
Ananda Situ died and was conceived in the womb of a poor woman in that city. They lived a miserable life of begging. Ever since Ananda Situ died and was conceived in the womb of the Saddol woman, all the Saddol families lost their beggars. Nothing like this has happened to us so far. Why is this happening now? '
Even though this child went begging in her womb, she did not get anything as usual. Fasted for many days. She was very weak. In the end, very unfortunate eyes, ears, NASA gave birth to a very deformed child. Since he did not do any good while he was in the human world, he became very ugly. A disfigured ghost-like image was received that frightened those who saw it. Even though he was ugly, his mother fed him. She did not receive a beg on any of the days she accompanied the child. During the days the child was kept at home, she earned something. When the child was old enough to walk, she gave a plate to the child's hand and said, "Son, the sufferings I have suffered because of you are immeasurable. It is very difficult for me to protect you anymore. That's why you live in this city by begging." She left the child alone.
While this deformed child was begging, he came to the place of the palace where Ananda Situ lived. Remembering that this was the palace where he had lived in his previous life, the child proceeded past three vassal doors leading to the mandura. At the vassal gate of Situ Mandure, the servants of the palace joined together and crushed the deformed beggar child and threw it into a garbage heap on the road.