【FrozSloth】ซูมู่เจอ - 苏幕遮「Thai Lyrics : Blodeuwedd」【Mix : Shi_ba'San】

Original 苏幕遮 :    • 苏幕遮  
Vocalist&Illust : FrozSloth
Thai Lyrics : Blodeuwedd
Mix & Mastering : Shi_ba'San 【 しばさん】  / shibasann  

• กฎ •
ไม่อนุญาตให้นำไปใช้ในเชิงพาณิชย์ เช่นนำไปตัดต่อคลิปเพื่อการค้ากำไร โฆษณาขายสินค้า, เกม นำเพลงที่เราร้องไปโปรโมทผลงานติดเหรียญหรือเล่มหนังสือวางขาย ใดๆที่ใช้เพื่อการค้ากำไรที่รายได้ไม่ได้เข้าเจ้าของผลงานเพลงต้นฉบับ ล้วนไม่ควรค่ะ

• กติกา •
อนุญาตให้นำเนื้อภาษาไทยไปร้อง cover ได้
อนุญาตให้นำไปประกอบคลิปสั้น/ยาวที่ไม่ใช่คลิปขายของได้
ขอความกรุณาให้เครดิตเจ้าของเพลงต้นฉบับกับนามปากกาผู้ประพันธ์เนื้อภาษาไทยด้วยค่ะ

• มารยาท •
ห้ามคอมเมนต์ติชมในเชิงเปรียบเทียบ ห้ามรีเควสเพลง และกรุณาสนทนากันอย่างสุภาพ

=====================================
My Live Steam :    / @mefathos  
Tip me : https://tipme.in.th/mefathos-frozsloth
Support Democracy : ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน https://www.tlhr2014.com/?p=18292
ประชาไทมูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน https://prachatai.com/support
=====================================

Talk to FrozSloth : เพลงนี้หอนสนุกม๊ากกกกกกกกมาก แต่เราไม่ได้ให้ใช้เสียงงิ้วเป็นไลน์หลัก เพราะด้วยความเป็นคำภาษาไทยที่ความหมายยาวกว่ามาก(ความหมายที่ควิลแปลถูกใจเรามากๆ ดีงามสุดๆเลย) การจะร้องด้วยคีย์สูงและเอื้อนยาวๆแบบจีนนั้นจึงทำได้แต่จะไม่รื่นหูเท่าต้นฉบับ เราจึงขอให้ชิบะซังนำท่อนงิ้วที่อัดไว้มาเป็นพื้นหลังแทน แล้วอัดแยกท่อนอื่นด้วยคีย์ที่ลดหลั่นลงมาค่ะ อาจจะเป็นซูมู่เจอที่ไม่เหมือนต้นฉบับ แต่ก็นะ เราโคฟเวอร์นี่นา ถ้ามันเหมือนเกินไปก็ไม่เหลือความเป็นตัวตนของคนร้องกันพอดีสิเนอะ 5555 ขอบคุณควิลที่เขียนเนื้อให้อย่างงดงาม ขอบคุณชิบะซังที่มิกซ์งานอยางสวยหรู และขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาฟังนะคะ พบกันใหม่เพลงหน้าจ้าาา

Talk to Shi_ba'San : สวัสดีค้าบ มาพบกับผลงานใหม่ของพวกเราเช่นเดิมนะครับผม หลังจากที่เกริ่นกับงานก่อนหน้านี้ไป ก็ปล่อยเพลงนี้ตามมาติดๆเลย ฮ่าๆ
เพลงนี้ถือเป็นอีกงานที่คิดว่าเป็นเพลงโทนใหม่ๆที่พวกเราได้ทำเลยครับผม ซึ่งทางนี้รู้สึกแปลกใหม่มากเลยที่ได้ทำงานนี้ เป็นเพลงอารมณ์สนุกสนาน แต่แอบแฝงไปด้วยความขี้เล่นผ่านอารมณ์เพลง ฟังสบายมากครับ
เชิญท่านผู้ฟังทุกท่านเอ็นจอยได้กับงานนี้ได้เลยครับผม ดีใจที่ทุกท่านรับชมนะค้าบ //โค้งง

Talk to Blodeuwedd : เพลงนี้ฟรอสเอามาป้ายยาค่ะทุกคนนนนน นานทีปีหนเนอะ แต่เป็นเพลงที่ท้าทายพอสมควรเลยค่ะ เพราะทำนองคนร้องจะขึ้นเสียงสูงขึ้นเรื่อยๆ คนร้องจะตายก่อนคนฟังน่ะสิคะ แล้วท่อนเอื้อนยาวมาก ในขณะที่ท่อนเนื้อมีกระจึ๋งนึงกับความหมายที่ยาวอีกเป็นเมตร /ปาดเหงื่อ/ เลยคุยกับฟรอสว่าท่อนเอื้อนขอไม่เอื้อนนะ แต่ใส่เนื้อร้องแทน ที่ยากอีกคือการเทียบเสียงเอื้อนกับคำร้องค่ะ เหมือนยกหินทุ่มเท้าตัวเองเลยค่ะ 😅
ในเนื้อเพลงจะมีท่อนนึงกล่าวถึงกระดาษลั่วหยางล้ำค่าค่ะ เป็นสำนวน ที่มาของสำนวนคือมีบทกวีที่เป็นที่นิยมอย่างมากจนตีพิมพ์ซ้ำหลายครั้งในเมืองลั่วหยาง ยิ่งชื่อดังก็ยิ่งแพง ยิ่งล้ำค่า เพราะฉะนั้นท่อนนี้เราจึงขอตีความว่าภาพวาดของนางมีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมค่ะ ท่อนต่อมาคือดอกไม้ที่ร่วงหล่นลงบนใบหน้าของคนที่นอนอยู่(น่าจะ)ใต้ต้นไม้แต่คนก็ไม่รู้สึกตัว เท่ากับว่าคนอาจจะตื่นสาย ดอกไม้ปลุกแล้วก็ยังไม่ตื่น ท่อนต่อมาตัวเอกของเพลงอาจจะยังไม่ตื่นดี อะไรนิดหน่อยก็ไม่ถูกใจ ยิ่งฟังเสียงวิจารณ์ที่คนโน้นคนนี้พูด แต่งหน้าแต่งตัวยังไงก็ไม่พอใจสักที อยากนอนต่อน่ะค่ะ 😅
ท่อนร่ำรสสุราเมามายเป็นต้นไป คือ ในเนื้อจริงๆใช้คำว่าเล่นหมากชี้แนะรุ่นน้องจริงค่ะ แต่พันแม่ทัพหมื่นม้าล้วนถอนกำลังพ่ายแพ้ เท่ากับว่าจะสอนรุ่นร้องแต่โดนรุ่นน้องย้อนศรนั่นเอง ลึกซึ้งนิดนึงนะคะ
ท่อนที่เป็นงิ้ว เราพยายามจะสื่อให้เป็นการเทียบว่าความรักเหมือนหมอกบนผิวน้ำยามเช้าค่ะ เจอแสงอาทิตย์ส่องก็ละลายหายไปอย่างรวดเร็ว หนทางเดียวที่จะผ่านคืนเหงาเปล่าเปลี่ยวได้มีแต่ต้องหลับฝันหวานเท่านั้น หลับด้วยน้ำเมากินรดใจชอกช้ำ แล้วกลั่นความคิดถึงนั้นออกมาเป็นน้ำตาค่ะ
ขอขอบคุณชิบะซังที่ผลิตงานคุณภาพดีเสมอมา และฟรอสที่ดีไซน์งานร้องออกมาได้สร้างสรรค์ตลอด ขอให้ผู้ฟังฟังอย่างเพลิดเพลินนะคะ

ซูมู่เจอ - 苏幕遮「Thai Lyrics : Blodeuwedd」

พลิ้วชุดบางเบา
คราวแต้มหมึกเป็นเส้นธารขุนเขา
หัตถ์เรียวงามสร้างสรรค์งานสวยนามเลื่องลือ
บุปผาทิ้งตัวหนุนเขนย
ปลุกแล้วไยไม่ตื่นลืมตา

ลมเย็นพัดไล้
กวนใจเกินทนหม่นหมองมุ่นคิ้ว
ฟังเสียงโลกยามแต่งองค์หน้ากระจกเงา
ยิ่งพิศโฉมยิ่งไม่พึงตา
ฝันไม่ทันหวน ยิ่งชวนให้พะวงหา

ร่ายร้องกวีลอยลม
ลงเอยน้ำตาไหล
ธาตุแท้ใจคนเกินเดา
ใจที่มอบไปให้ไม่มีทางดึงกลับคืนย้อน หา
ครึ่งเชื่อมั่น ครึ่งระแวง

ร่ำรสสุราเมามาย
สอนเหล่าไร้เดียงสา
ไม่แม้พินิจดูตน
จึงถูกย้อนวาจาถอยทัพกลับมาไม่อาจโต้แย้ง สักคำ
ร้าวรานไม่มีชิ้นดี

ลมเย็นพัดไล้
กวนใจเกินทนหม่นหมองมุ่นคิ้ว
ฟังเสียงโลกยามแต่งองค์หน้ากระจกเงา
ยิ่งพิศโฉมยิ่งไม่พึงตา
ฝันไม่ทันหวน ยิ่งชวนให้พะวงหา

เทียบรักดังหมอกจางเพียงพริบตาเคลื่อนคลาย
กลั่นเป็นสายหยาดฝนระรินร่วง
หญ้าเฉา ทั้งโรยรา เมื่อต้องแสงดวงทิวาแผดกล้า

ผ่านให้พ้นคืนเหงาโดดเดี่ยว เดียว ดาย ไร้ผู้คน
ด้วยห้วงฝันหวานว่าสถิตย์ ตน
น้ำจัณฑ์รดใจชอกช้ำ
กลั่นความคะนึงถึงเป็นหยด หยาดน้ำตาพร่าง

ร่ายร้องกวีลอยลม
ลงเอยน้ำตาไหล
ธาตุแท้ใจคนเกินเดา
ใจที่มอบไปให้-ไม่มีทางดึงกลับคืนย้อน หา
ครึ่งเชื่อมั่น ครึ่งระแวง

ร่ำรสสุราเมามาย
สอนเหล่าไร้เดียงสา
ไม่แม้พินิจดูตน
จึงถูกย้อนวาจาถอยทัพกลับมาไม่อาจโต้แย้ง สักคำ
ร้าวรานไม่มีชิ้นดี